Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny

Jedną z form pobożności, która przez stulecia formowała profil maryjny polskiego katolicyzmu są popularne do dzisiaj „Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny”. Wzorowane na oficjum godzin kanonicznych, odmawianych przez duchownych, godzinki, ku czci Osób Boskich, Matki Bożej i Świętych, wywodzą się, jako jedna z form średniowiecznej duchowości, przede wszystkim z kręgu różnych rodzin zakonnych. Weszły do modlitewników i stały się formą pobożności ludzi świeckich. Znane są np. godzinki o Krzyżu, o Męce Pańskiej, o Najśw. Sercu Pana Jezusa, o św. Józefie.

Najpopularniejszymi stały się jednak „Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny”, które według najnowszych studiów są oparte na piętnastowiecznym oficjum brewiarzowym franciszkanina, Leonarda de Nogarolis (zatwierdzonym w 1477 roku), a obecną formę zawdzięczają jezuicie, Alfonsowi Rodriguezowi (zm. 1617). Polska wersja godzinek przypisywana jest przez różnych autorów ks. Piotrowi Skardze, bł. Władysławowi z Gielniowa, i innym.

Zwyczajowo śpiew godzinek rozlega się w polskich i polonijnych kościołach przed poranną niedzielną Mszą świętą, towarzyszy on pielgrzymom wędrującym do sanktuariów maryjnych, intonują je pracujący na polu mężczyźni i krzątające się wokół gospodarstwa kobiety. Nierzadko, dzięki posłudze Radia Maryja, godzinki rozbrzmiewają także na salach szpitalnych, często słychać je w samochodach i w wielu innych miejscach.

Godzinki zawierają głębokie przesłanie teologiczne, wpisane w historię zbawienia. Są one na wskroś biblijne i chrystocentryczne. Dowodzi to fakt, że słyszymy w nich słowa o Monarsze wiecznym, który od wieków obrał Maryję za Matkę swego Wcielonego Słowa i który w przewidzeniu Jego zasług zachował Ją od zmazy grzechu pierwszych rodziców i że prosimy w nich Maryję o wstawiennictwo podporządkowane zawsze Chrystusowi, jedynemu Pośrednikowi („uproś nam u Syna swego miłego odpuszczenie wszystkich grzechów naszych, abyśmy wiecznego błogosławieństwa zapłatę w niebie otrzymać mogli, co niechaj da Ten, któregoś Ty Panno porodziła, Syn Twój, a Pan nasz Jezus Chrystus”.

o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD