Dusza zjednoczona z Bogiem, choć nienawidzona przez szatana, który posuwa się do wielu forteli, by jej zaszkodzić, to jednak dusza ta przypomina winnicę, na którym polu rosną rozmaite, dobrze ukorzenione cnoty, a winorośle ciągle zapewniają wyborne, świeże, smaczne wino.

Ta winnica jest w ciągłym rozkwicie. Jest upojona samym Bogiem, ciągle młoda. Jednak doświadcza ze strony ciała, a dokładnie, zmysłów i wyobraźni pewnych udręk, które, upokarzając ją, uczą pokory i czujności, bowiem, póki nie osiągnie portu zbawienia, zawsze skazana jest na upadek. Tak to widzi św. Jan od Krzyża.

br. Tomasz Kozioł OCD