Umieć się Bogu powierzyć i zawierzyć

Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon». Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Mt, 2,1-3

Herod śmiertelnie wystraszył się małego dziecka, bo obawiał się, że ten Król, który się właśnie narodził okaże się potężniejszy, silniejszy od niego. To zachwieje jego poczuciem samowystarczalności. Bał się, że będzie musiał uznać Kogoś ponad sobą przeciwnie mędrcy. Upadli przed Małym Królem na twarz i ofiarowali Mu to, co mieli najcenniejszego – swoje życie. Dzięki temu zyskało ono nowy blask, blask Nowonarodzonego, co pozwoliło im inaczej patrzeć na siebie, innych i świat. Boskie Dziecię Jezus daj nam łaskę byśmy bez lęku, wielkodusznie zawierzyli i powierzyli Tobie nas samych i swoich bliskich.

Ojcze nasz…

Zdrowaś Maryjo…

Chwała Ojcu…

Boskie Dziecię Jezus – błogosław nam!