„Miej zawsze ufność w Bogu, ceniąc w sobie i twych siostrach to, co Bóg ceni, czyli dobra duchowe”. s. 88

Zawsze trzeba ufać Bogu, ‘złapać za Jego palec’ i iść w ciemno. Ufność polega na totalnym oddaniu się ‘nie ja, lecz On’, nie moja wola, a Jego. Bóg ceni każdego, przecież On sam nas powołał do istnienia i ma dla nas plan, którym jest nasze życie. Powinniśmy być zależni od Boga w codzienności, w tym co ma dla nas i nam serwuje.

Nasza modlitwa ma wypływać z głębi serca, bo Bóg ceni dobra duchowe. Z miłością powinniśmy wypełniać wszystkie obowiązki, czyniąc je na chwałę Pana. W bliźnich zauważajmy Boga, nie bądźmy zazdrośni o to w czym są lepsi od nas, lecz skupiajmy się na naszej miłości do Boga; bo każdego obdarował Pan według własnych zasług i każdy ma własną drogę do Pana. Dzięki zaufaniu zyskamy prawdziwy pokój i osiągniemy upragniony cel – zjednoczenie z Bogiem.

br. Wojciech od Dzieciątka Jezus