Ledwo przestąpiłam próg kościoła, przypadło na mnie wielkie zachwycenie. Ujrzałam przed sobą nie furtę tylko do nieba, jak innymi razy widywałam, ale całe niebo otwarte. Ukazał mi się tron, ten sam, który jak mówiłam waszej miłości, przedtem już nieraz widziałam, a ponad nim drugi, na którym choć nic nie widziałam, przecie niepojętym jakimś i niepodobnym do określenia sposobem poznania jasno rozumiałam, że zasiada Bóstwo.

(KŻ 39,22)

Jak jest w niebie? To z oczywistych względów przekracza nasze wyobrażenie, nasz sposób percepcji, dostosowany do odbioru rzeczy istniejących w tym świecie. Niebo to przecież zupełnie, pod każdym względem inny świat, bo Boży, a nie ludzki. Ważne i znamienne jest, że Święta tę wizję miała w Kościele, do którego udała się, mimo niesprzyjającej pogody. Można powiedzieć – nagroda za wytrwałość, sumienność, konsekwencje kroczenia za Panem. Bóg niejako mówi- patrz Tereso, jaki jest sens i cel Twojego życia, gdzie jest Twoje mieszkanie, gdzie jest Twoja prawdziwa ojczyzna? Nie widziała Boga, bo przecież, każdy, kto Go zobaczył, nie może pozostać przy życiu. Widziała jego tron, cały ze złota podtrzymywany, jak mniemała przez ewangelistów, a naokoło tronu zastępy przepięknych aniołów o promieniejących nieziemskim światłem obliczach. Choć często widziała aniołów, to Ci byli nieporównywanie piękni. Warto zaznaczyć coś jeszcze. Ten opis św. Teresy jest bardzo podobny do tego, który znajdziemy w apokalipsie. Stąd wniosek. Słowo Boże jest prawdą, nie kłamie. Z drugiej strony, autentyczna jest również wizja Świętej, bo nie stoi ona w sprzeczności z nauczaniem Kościoła, ani Bożym Słowem. Osoba, która widziała takie rzeczy, nie może się już przywiązać do czegoś, co jest z tego świata, byłoby to wielką niedorzecznością, a nawet śmiesznością. Zatem, chcesz wiedzieć, jak i co jest w niebie, jaki jest Bóg? Święta Teresa powiedziałaby: Czytaj Słowo Boże a się dowiesz niejako z pierwszej ręki, bo dowiesz się od Tego, który od wieków tam przebywa.

br. Tomasz Kozioł OCD

fot.unsplash.com