Wiemy, że mamy upodobnić się do Boga, ale jaki jest Bóg? Jakimi mamy się stać? Rąbek tej tajemnicy odsłania przed nami mistyk karmelu św. Jan od Krzyża, który w Pieśni Duchowej ukazuje Boga, jako osobliwe wyspy, wyspy tajemnicze.

Są osobliwe, bo ze wszystkich stron otoczone wodą, oddzielone od reszty lądu, górują nad bezmiarem wód mórz i oceanów. Są tajemnicze, bo niezbadane, nieogarnione, tak jak wyroki Boże, nieprzeniknione dla człowieka, niepojęte dla aniołów i świętych.

To, że jest niepojęty to znaczy, że jest ciągle nowy, ciągle zdumiewający, wzbudzający podziw, szczególnie u tych, którzy Go jeszcze nie znają? Choć jest ktoś, kto mógłby powiedzieć, że Go zna, pojął Jego wyroku, pełne miłosierdzia i sprawiedliwości zarazem?

br. Tomasz Kozioł OCD