Święto pokoju

Paweł Urbańczyk OCD

Czy wspominamy w Kościele dzień Pokoju albo czy obchodzimy liturgiczne święto Pokoju? Nie znajdziemy w katolickim kalendarzu liturgicznym takiego wspomnienia, święta czy uroczystości. Jednakże z tej racji, że Pokój jako dar Ducha Świętego jest konkretnym wymiarem i rzeczywistością naszej wiary, o czym wielokrotnie wspominał w swoim nauczaniu Jezus, głosząc „Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka” (J 14:27). Pokój ma swoje szczególne miejsce w życiu i nauce Kościoła.

Pierwszego dnia roku kalendarzowego, czyli 1 stycznia przeżywamy w Kościele Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki, aby uczcić Tę, która porodziła Księcia Pokoju. On przyniósł nam zbawienie, odnowił przez wiarę nasze serca, zasiewając w nich dar Bożego Pokoju. To właśnie Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki wybrał papież Paweł VI, aby ustanowić światowy Dzień Pokoju. W liście z 8 grudnia 1967 r., skierowanym do wszystkich ludzi dobrej woli, nie tylko katolików, papież zaproponował, aby na całym świecie początek nowego roku kalendarzowego uczczono jako Dzień Pokoju: „Pragnęlibyśmy, by na początku rachuby kalendarzowej, która mierzy i opisuje wędrówkę życia ludzkiego w czasie, obchody te powtarzały się co roku jako życzenie i obietnica, że pokój ze swą słuszną i dobroczynną równowagą będzie panował nad rozwojem nadchodzących dziejów”. Chociaż inicjatywę papieską poparło wielu polityków, działaczy społecznych, intelektualistów, nie mówiąc o hierarchii i wiernych Kościoła katolickiego, to jednak nie udało się nadać jej charakteru ponadreligijnego i pozostała ona przede wszystkim działaniem wewnątrzkatolickim.

Nie była to zresztą pierwsza inicjatywa pokojowa Kościoła katolickiego i papieży w dziejach. Można wspomnieć m.in. ustanowienie w 1095 r. przez Urbana II (1088–99) tzw. Pokoju Bożego, mającego na celu powstrzymanie ówczesnych władców i rycerstwa, choćby na kilka dni czy tygodni, od nieustannego wojowania. Papież zażądał wówczas, aby nie walczyć w niektóre okresy roku kościelnego (w czasie Adwentu, Wielkiego Postu i w Okresie Wielkanocnym) oraz w niektóre dni tygodnia (od środy do poniedziałku). Z bliższej nam przeszłości należy przypomnieć działania papieży św. Piusa X (1903–1914) i Benedykta XV (1914–1922), aby nie dopuścić do wybuchu I wojny światowej w 1914 r., a gdy już do tego doszło – apele o jak najszybsze jej zakończenie i o ulżenie doli ofiar.(...)

Powyższy tekst stanowi fragment artykułu z najnowszego numeru Głosu Karmelu. Całość dostępna w wersji papierowej.