Odczytując “Motu proprio” z dnia 1 października 1999 roku Ojciec Święty Jan Paweł II uroczyście ogłosił świętą Teresę Benedyktę od Krzyża współpatronką kontynentu europejskiego obok świętej Katarzyny ze Sieny i świętej Brygidy Szwedzkiej. Te wielkie kobiety wstawiają się za naszym kontynentem u Boga obok patronów Europy: świętych Benedykta, Cyryla i Metodego. Powodem wyboru Świętej karmelitanki, według słów Papieża, jest fakt, że swoim życiem uwidacznia rozwój społeczny kobiety; ponadto świadczy o wielkiej odwadze w solidarnym dzieleniu cierpienia, które spotkało jej naród w czasie holokaustu. Edyta jest także znakiem głębokiej potrzeby ekumenizmu, który Kościół nieustannie rozwija.

Urodziła się we Wrocławiu 12 października 1891 roku. W roku 1911 rozpoczęła studia uniwersyteckie we Wrocławiu, kontynuując je następnie w Getyndze u znanego filozofa Edmunda Husserla. Podczas pierwszej wojny światowej podjęła ochotniczą służbę w szpitalu wojskowym dla zakaźnie chorych. W roku 1916 rozpoczęła działalność dydaktyczną. Straciwszy wcześnie wiarę, szczerze szukała prawdy i znalazła ją w Kościele katolickim. W roku 1922 przyjęła chrzest i sakrament bierzmowania. Mając czterdzieści dwa lata wstąpiła do Karmelu w Kolonii i otrzymała imię Teresy Benedykty od Krzyża. Od chwili nawrócenia była przeświadczona, że jej życie będzie naznaczone krzyżem. Ze względu na prześladowania hitlerowskie przeniosła się do klasztoru w Echt w Holandii. Tam została aresztowana, wywieziona do Oświęcimia i zagazowana 9 sierpnia 1942 roku.

W roku 1987 papież Jan Paweł II zaliczył ją w poczet błogosławionych, a 11 października 1998 roku ogłosił ją świętą. Na fotografii: święta Teresa Benedykta od Krzyża (ostatnie jej zdjęcie z wiosny albo lata 1942 roku).