Siostra Łucja, zmarła wizjonerka z Fatimy (karmelitanka bosa z klasztoru w Coimbrze – Portugalia), zaświadczyła, że w czasie słynnego cudu słońca ona, Hiacynta i Franciszek zobaczyli na niebie trzy obrazy, symbolizujące trzy części różańca. Pierwszy był wyobrażeniem Najświętszej Rodziny. Drugi obraz przedstawiał Matkę Bożą w szatach fioletowych jako Matkę Bolesną z mieczem przeszywającym Jej Serce. Obok niej stał Jezus Frasobliwy. Spoglądał z miłosierdziem na ludzi, za których umarł. Na trzecim obrazie ukazała się Matka Boża w odzieniu chwalebnym, jako Matka Boża z Góry Karmel, ukoronowana na Królową Nieba i Ziemi – z Dzieciątkiem na kolanach, trzymającym w ręku szkaplerz.

Łucja urodziła się 22 marca 1907 roku w Aljustrel, w Portugalii. 13 maja 1917 roku, wraz z kuzynami Franciszkiem i Hiacyntą, doświadcza pierwszego objawienia się Matki Bożej w Cova da Iria. Podczas kolejnego widzenia Łucja otrzymuje od Maryi misję: “Ty jednak zostaniesz tu przez jakiś czas. Jezus chce posłużyć się tobą, aby ludzie mnie poznali i pokochali. Chciałabym ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca”. 3 października 1934 roku składa śluby wieczyste w Zgromadzeniu Sióstr św. Doroty. 25 marca 1948 roku za specjalnym pozwoleniem Piusa XII wstępuje do karmelitanek bosych w Coimbrze. Przyjmuje imię siostry Marii Łucji od Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi. Umiera 13 lutego 2005 roku w klasztorze w Coimbrze.