Przez światło wewnętrzne, oświecające wszystkie zakątki i tajniki duszy, poznajemy przepaść nędzy naszej i zapala się w nas lampka pokory.

św. Rafał Kalinowski

Pokora jest spojrzeniem na siebie w świetle prawdy — niczym więcej. Pokora mówi człowiekowi, kim on jest, kim być powinien i może, ukazuje mu jego rzeczywiste miejsce we wszechświecie zgodnie z jego naturą i zadaniem, dla którego został stworzony. A miejsce to nie byle jakie. Człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, obraz nieskończenie niższy od swego Pierwowzoru, jednakże nawet to najdalsze podobieństwo wywyższa człowieka w nieskończony sposób nad to, co jest pełnym brakiem Boga i pełnią nicości — nad zło. Cały świat został człowiekowi oddany we władanie, a ostatecznym przeznaczeniem człowieka jest połączenie się z Bogiem. W związku z przeznaczeniem człowieka jego natura została wyposażona we wspaniałe dary, których powinien on użyć do wypełniania swych celów.

o. Stanisław Fudala OCD