Po prawdziwej drodze prowadź nas

Modlitwa o nawrócenie

Duchu Święty, natchnij mnie.
Miłości Boga, pochłoń mnie.
Po prawdziwej drodze prowadź mnie,
Maryjo, moja Matko, spójrz na mnie,
Z Jezusem błogosław mnie.
Od wszelkiego zła,
od wszelkiej iluzji,
Od wszelkiego niebezpieczeństwa
zachowaj mnie.

W Wieczerniku Słowa Bożego:

«Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: „Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale». (Rz 8, 14-17)

Z „Myśli” św. Marii od Jezusa Ukrzyżowanego:

Zastanawiałam się, co czynić, aby mieć doskonałą miłość Boga. Och! Jak chciałabym uniknąć wpadnięcia w ręce Bożej sprawiedliwości! Co uczynić, aby uzyskać, mój Boże, Twoją prawdziwą miłość? Wtedy Bóg wszechmogący pochylił się nade mną, która jestem tylko małym prochem. Oto jak pozwolił mi zrozumieć: dusza, która chce mieć prawdziwą miłość Boga, pragnie, aby dobry Bóg był kochany przez wszystkich. Dla siebie pragnie wszystkich krzyży, cierpień, doświadczeń; akceptuje wszystko z miłości do Boga. Cieszy się szczęściem innych. Chciałaby być pocięta na kawałki, aby sprawić, by dusze mogły iść do Boga, cieszy się z dobra, które otrzymują dusze, cieszy się, że kochają dobrego Boga bardziej niż ona i że są kochane przez dobrego Boga bardziej niż ona. Następnie, jeśli mają coś dobrego w sobie, te dusze chciałyby dać wszystko innym, zapominają o sobie i nie myślą już ani o niebie, ani o piekle, tylko o tym, aby dusze kochały Boga bardziej niż one. Wtedy usłyszałam głos, mówiący: „Kiedy dusza jest w takim usposobieniu, Bóg jest zobowiązany w swojej miłości i w swoim miłosierdziu, aby ją zbawić i wybaczyć wszystkie przestępstwa, nawet gdyby były one większe od morza”. (List 11)

Módlmy się:

Ześlij, Panie, Twego Ducha Świętego do serc ludzkich, aby przekonywał o grzechu, sprawiedliwości i sądzie. Niech oczyszcza, umacnia i uświęca. Ześlij Światłość sumień do serc Twoich wiernych. Niech obmywa to, co skalane, i ożywia to, co oschłe. Niech przybędzie, aby w obmytych Krwią Twoją zamieszkać i uczynić z nich świątynię Twojej chwały. Amen.