24 sierpnia to dzień szczególny dla karmelitanki bosej. Tego dnia wspominamy w Kościele św. Bartłomieja Apostoła, ale to nie dlatego we wszystkich klasztorach panuje radosna atmosfera. W tym roku mija dokładnie 462 lata od dnia, kiedy w skromnym domu w hiszpańskiej miejscowości Ávila został umieszczony Najświętszy Sakrament, a pierwsze cztery kobiety otrzymały habit karmelitański. Tak narodził się Karmel Terezjański. Jak do tego doszło?

Historia jest bardzo barwna i ciekawa. Dość szczegółowo opisuje ją założycielka tego małego klasztoru – Teresa od Jezusa. Zaczęło się od wielkich pragnień, które Bóg wzbudził w Teresie i bliskich jej osobach – być przyjaciółmi Boga, z całą gorliwością naśladować Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego, walczyć orężem modlitwy o zbawienie dusz, o świętość tych, którzy głoszą Ewangelię. Żeby zrealizować te pragnienia potrzeba było domu, gdzie będzie żyło niewiele sióstr, które będą się wzajemnie wspierać, gdzie ścisła klauzura będzie strzec ducha modlitwy, gdzie prostota życia i ubóstwo będą sprzyjać prawdziwej wolności serca, żeby być dla Pana. Teresa modli się, rozeznaje, radzi się spowiedników. I po wielu perypetiach, w wielkiej konspiracji 24 sierpnia 1562 roku powstaje pierwszy dom karmelitanek bosych.

Gorąco zachęcamy do zapoznania się z opisem, który pozostawiła nam sama Teresa („Księga życia”, rodz. 32-36) i zapraszamy do wspólnego z nami świętowania podczas Mszy świętej o 6.30.

Karmelitanki bose,
ul. Kopernika 44

PS A może Bóg składa dziś wielkie pragnienia w Twoje serce?