
Wśród dekretów w sprawach beatyfikacyjnych, zatwierdzonych przez Ojca Świętego Franciszka podczas audiencji udzielonej kard. Marcello Semeraro, prefektowi Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych 14 kwietnia 2025 r., jeden dotyczy Rodziny Karmelitańskiej. Chodzi o dekret uznania cudu do beatyfikacji założycielki agregowanego do Zakonu Karmelitów Bosych (OCD) Zgromadzenia Karmelitanek Terezjańskich (CTC) z Indii, Eliswy Vakayil.
Czcigodna sługa Boża Eliswa Vakayil od Najświętszej Maryi Panny urodziła się 15 października 1831 roku w Ochanthuruth (Kerala, Indie) w zamożnej, chrześcijańskiej rodzinie właścicieli ziemskich, którzy byli bardzo religijni. W wieku szesnastu lat została wydana za mąż. W 1851 roku małżonkom urodziła się córka, jednak rok później zmarł jej ojciec. Owdowiała matka wybrała życie modlitwy i samotności, naznaczone częstym uczestnictwem w sakramentach.
W 1862 roku Eliswa przyjęła propozycję włoskiego misjonarza, o. Leopolda Beccaro OCD i stała się założycielką pierwszego lokalnego zgromadzenia zakonnego w Kerali – Trzeciego Zakonu Karmelitanek Bosych, do którego później wstąpiła także jej córka. Siostry łączyły kontemplację z życiem posługi na polu edukacyjnym, wspomaganiu osieroconych dziewcząt i niesieniu pomocy najbardziej potrzebującym.
W następstwie decyzji papieża Leona XIII, który erygował w Kerali wikariaty apostolskie obrządku syromalabarskiego, Trzeci Zakon Karmelitanek Bosych podzielił się na dwa instytuty zakonne: Zgromadzenie Karmelitanek Terezjańskich (CTC) obrządku łacińskiego, w którym pozostała siostra Eliswa i Zgromadzenie Matki Karmelu (CMC) obrządku syromalabarskiego. Siostra Eliswa zmarła w klasztorze w Varapuzha (Indie) 18 lipca 1913 roku.
Rozpoczęty w Indiach proces beatyfikacyjny Sługi Bożej otrzymał 7 kwietnia 2017 roku dekret ważności Stolicy Apostolskiej. Po opracowaniu stosownej „Positio super virtutibus” i jej pozytywnej ocenie przez historyków, teologów i zgromadzenie zwyczajne kardynałów i biskupów, członków Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, 8 listopada 2023 roku został ogłoszony dekret o heroiczności cnót matki Eliswy.
W celu jej beatyfikacji, postulacja przedstawiła do rozpatrzenia domniemane, przypisywane jej wstawiennictwu, cudowne uzdrowienie dziewczynki, która w okresie płodowym została uzdrowiona z rozszczepu wargi. Jej matka dowiedziała się, że jest w ciąży w październiku 2004 r. i zaczęła poddawać się rutynowym badaniom. 24 maja 2005 roku, w trzydziestym czwartym tygodniu ciąży, badanie USG wykazało u dziecka podejrzenie rozszczepu wargi, co potwierdziły kolejne badania. Na propozycję pielęgniarki, członkini Zgromadzenia Karmelitanek Terezjańskich założonego przez matkę Eliswę, podjęto modlitwę za jej przyczyna o uzdrowienie dziecka, szczególnie 28 i 29 czerwca, kiedy to ciężarną matkę przewieziono na salę porodową, a następnie na salę operacyjną, aby wykonać cesarskie cięcie. W efekcie urodziła ona całkowicie zdrową dziewczynkę, u której nie stwierdzono żadnych deformacji górnej wargi, podniebienia czy łuku zębowego.
Przeprowadzony proces o cudzie zwieńczył dekret papieski z 14 kwietnia 2025 roku, otwierając drogę do beatyfikacji Czcigodnej Sługi Bożej Eliswy od Najświętszej Maryi Panny. Oczekujemy na wyznaczenie jej daty i miejsca.
Szczepan T. Praśkiewicz OCD