Szkaplerz karmelitański

Szkaplerz karmelitański jest najbardziej znanym wśród wszystkich istniejących szkaplerzy. Papież Paweł VI w Marialis cultus wskazał na nabożeństwo do Matki Bożej z Góry Karmel jako na jedno z najbardziej rozpowszechnionych i wzbudzających szerokie zainteresowanie. Szkaplerz w swojej pierwotnej wymowie wyrażał przede wszystkim przynależność do określonej rodziny zakonnej, do szczególnej tradycji duchowej, gdyż odwoływał się do habitu. W historii Kościoła znane jest nabożeństwo szkaplerzne w następujących formach:

1. Szkaplerz Trynitarzy, koloru białego z niebieskim i czerwonym krzyżem, jak ich habit, a wiązał się z objawieniami świętych Jana z Mathy i Feliksa z Valois.

2. Szkaplerz Mercedarianów, koloru białego, znany już od 1246 roku.

3. Szkaplerz Matki Bożej Bolesnej, koloru czarnego, rozpowszechniany od 1266 roku przez Zakon Sługi Maryi.

4. Szkaplerz karmelitański, koloru brązowego, związany z objawieniami św. Szymona Stocka w 1251 roku.

5. Szkaplerz Męki Pańskiej (pasyjny), koloru czerwonego, związany z objawieniami siostry Apollonii Andriveau z Zakonu Córek Miłości św. Wincentego a Paulo (szarytki), rozpowszechniany po aprobacie w 1874 roku przez misjonarzy.

6. Szkaplerz pasyjny, koloru czarnego, znany od 1861 roku, związany ze Zgromadzeniem Pasjonistów.

7. Szkaplerz Niepokalanej, koloru niebieskiego, związany z objawieniami Urszuli Benincasa, aprobowany przez Kościół w 1671 roku i szerzony przez Teatynów.

8. Szkaplerz Przenajświętszej Krwi, znany od 1808 roku i rozpowszechniany przez Misjonarzy Przenajświętszej Krwi.

9. Szkaplerz Najświętszego Serca Jezusowego, znany od 1876 roku, głównie we Francji, związany z objawieniami Matki Bożej w Pellevoisin, aprobowany przez Kościół w 1900 roku, powierzony Oblatom Maryi Niepokalanej, Misjonarzom Najświętszego Serca Jezusa.

10. Mały szkaplerz Najświętszego Serca Jezusa, związany z objawieniami św. Małgorzaty Alacoque.

11. Szkaplerz Konającego Serca Jezusa i Współcierpiącego Serca Maryi, od 1900 roku rozpowszechniany przez Córki Serca Jezusowego.

12. Szkaplerz Matki Bożej Uzdrowienia Chorych, używany od 1866 roku, a rozpowszechniany przez Kamilianów.

13. Szkaplerz Matki Dobrej Rady, powierzony Augustianom.

14. Szkaplerz Niepokalanego Serca Maryi, aprobowany w 1877 roku, rozpowszechniany przez Klaretynów.

Oprócz szkaplerzy związanych ze czcią Chrystusa i Maryi, używano szkaplerzy wyrażających cześć ku innym świętym.

15. Szkaplerz św. Józefa, w kolorze liliowo-żółtym, dopuszczony do użytku wiernych w 1893 roku, rozpowszechniany przez Kapucynów.

16. Szkaplerz św. Benedykta, koloru czarnego, powszechnie uznany w 1865 roku.

17. Szkaplerz św. Dominika, rozpowszechniany przez jego synów, a od 1903 roku obdarzony przywilejami.