I. POCHODZENIE NABOŻEŃSTWA WYNAGRADZAJĄCEGO W PIERWSZE SOBOTY MIESIĄCA

Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi powstało ze wskazań Matki Bożej z Fatimy. Dziesiątego grudnia 1925 r. Matka Najświętsza objawiając się s. Łucji – wizjonerce znanej z objawień fatimskich, skierowała do niej następujące słowa: „Posłuchaj moja córko – moje Serce otaczają ciernie, które niewdzięczni ludzie bezustannie mi wbijają przez bluźnierstwa i niewdzięczność. Przynajmniej ty spróbuj mnie pocieszyć i rozgłaszaj, że wszystkim, którzy w ciągu pięciu miesięcy, w pierwszą sobotę miesiąca, wyspowiadają się, przyjmą Komunię Świętą, odmówią różaniec i przez piętnaście minut dotrzymają mi towarzystwa, medytując nad różańcowymi tajemnicami w celu ulżenia mi w bólu, obiecuję, że będę przy nich w godzinie śmierci ze wszystkimi łaskami niezbędnymi dla zbawienia ich dusz”.

Ta nowa forma kultu Matki Bożej ma na celu wynagrodzenie Niepokalanemu Sercu Maryi za cierpienia zadane przez grzechy ludzkości. Pan Jezus, objawiając się s. Łucji 30 maja 1930 r., wskazał, że to nabożeństwo jest zadośćuczynieniem za pięć zniewag, którymi obraża się Niepokalane Serce Maryi:

• obelgi przeciw Niepokalanemu Poczęciu Maryi,
• obelgi przeciw dziewictwu Najświętszej Maryi Panny,
• obelgi przeciw Jej Bożemu macierzyństwu,
• obelgi, przez które publicznie usiłuje się wpoić w serca dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść wobec Niepokalanej Matki,
• bluźnierstwa, które znieważają Maryję w Jej świętych wizerunkach.

Szyderstwa i obelgi skierowane przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi sprawiają największy ból Synowi Bożemu – Jezusowi Chrystusowi, gdyż jest to obrażanie Tej, którą On kocha najbardziej. Są także dowodem braku zrozumienia Jej wyjątkowej roli w zbawieniu ludzkości.

Tym, co nas deprymuje w oczach Boga, są zniewagi przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi; domagają się ekspiacji i zadośćuczynienia ze strony ludzi. Ponieważ jednym aktem nie możemy dokonać należnego wynagrodzenia, Matka Boża prosi i wzywa, aby odprawiać nabożeństwo pięciu pierwszych sobót miesiąca w intencji wynagradzającej Niepokalanemu Sercu Maryi.

II. ELEMENTY NABOŻEŃSTWA PIERWSZYCH SOBÓT

By wynagrodzić Matce Bożej pięć zniewag zadawanych Jej Sercu, nabożeństwo zawiera w sobie pięć ćwiczeń duchowych do spełnienia w pierwszą sobotę miesiąca (wyjątkiem jest spowiedź święta, którą według słów Jezusa do Łucji możemy odbyć wcześniej, ważne jednak by była ona w intencji pierwszosobotniej tzn. wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu Maryi i byśmy byli w stanie łaski uświęcającej.)

Są to:

• Spowiedź święta.
• Przyjęcie komunii świętej.
• Odmówienie jednej części różańca (pięć tajemnic).Każdą tajemnicę kończymy słowami: „O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”.
• Towarzyszenie Matce Bożej przez piętnastominutowe rozmyślanie o tajemnicach różańcowych (jednej lub wielu).
• Wszystkie powyższe elementy nabożeństwa należy spełnić w intencji wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu Maryi.

III. DLACZEGO PIERWSZA SOBOTA DNIEM WYNAGRODZENIA NIEPOKALANEMU SERCU MARYI?

W tradycji chrześcijańskiej sobota jest dniem poświęconym czci Maryi, gdyż to cotygodniowe wspomnienie w sposób szczególny przypomina o stałej, dynamicznej i matczynej obecności Najświętszej Dziewicy w życiu Kościoła. Pierwsza sobota miesiąca jest dniem szczególnie uprzywilejowanym, w którym możemy przeżywać duchowo pamiątkę postawy Maryi jako Matki i Uczennicy Pańskiej. Ona w Wielką Sobotę – pomiędzy dniem ukrzyżowania Jezusa a dniem Jego zmartwychwstania – sama jedna spośród wszystkich uczniów trwała mocno w wierze i nadziei, oczekując zmartwychwstania Pana. Wielka Sobota była dniem wiary Maryi. W każdą pierwszą sobotę okazujemy wdzięczność Matce Najświętszej za Jej łaskawość wobec grzeszników, a przez nabożeństwo pierwszych sobót pragniemy wyrównywać braki naszej wiary i wynagradzać zniewagi uczynione naszej Matce.

Na nabożeństwo pięciu pierwszych sobót składa się: intensywna praca nad wykorzenieniem zła z serc ludzi; bronienie się przed pokusami, które mu grożą i troska o świętość życia. Ważnym elementem pierwszosobotniego nabożeństwa jest piętnastominutowe rozmyślanie nad tajemnicami różańcowymi. To rozważanie jest potrzebne, aby Słowo Boże i zbawcze tajemnice rzeźbiły wnętrze człowieka i nakłaniały go do lepszego życia na wzór Maryi. Tak przeżywana sobota powinna oddziaływać na cały tydzień i tygodnie, aby człowiek stawał się bardziej Boży. Bo właśnie temu służy praktyka pierwszych sobót miesiąca. Nie przez lenistwo duchowe i wystawianie się na zło, ale przez wzmożony wysiłek, aby wraz z Maryją budować „nowe pokolenie”, które Ona formuje i oddaje Bogu, dokonuje się triumf Niepokalanego Serca. Nabożeństwo pierwszych sobót ma być nie tylko środkiem wynagradzania Niepokalanemu Sercu Maryi, ale i skuteczną formą własnego uświęcenia.

Melchior Wróbel OCD

Powyższy tekst jest fragmentem artykułu pochodzącego z półrocznika „Głos Karmelu" nr 95.
Czasopismo do nabycia za pośrednictwem Wydawnictwa Karmelitów Bosych.