Przypadające 27 czerwca wspomnienie liturgiczne Matki Bożej Nieustającej Pomocy zaprasza nas do przywołania tego maryjnego nabożeństwa, związanego z łaskami słynącą ikoną, namalowaną na Krecie, skąd w XV wieku przewieziono ją do Rzymu i odbierała cześć w kościele augustianów przy via Merulana na wzgórzu eskwilińskim. Kościół został jednak zniszczony przez wojska napoleońskie, a zakonnicy wypędzeni. Zdołali oni jednak ocalić cudowny wizerunek, i gdy w 1852 r. na opuszczone miejsce przybyli redemptoryści, którzy odbudowali klasztor i kościół, augustianie, zachęceni papieża Piusa IX, w 1866 r. przekazali ikonę na miejsce jej pierwotnego kultu na wzgórzu eskwilińskim. Odtąd Matka Boska Nieustającej Pomocy stała się dla redemptorystów ich główną patronką, a ich kościół przy via Merulana Jej pierwszym sanktuarium. Wizerunek zasłynął licznymi łaskami i 24 czerwca 1867 r. został ukoronowany papieskimi koronami. Jego kult zaczął się rozpowszechniać po całym świecie. W roku 1876 ustanowiono w dniu 26 czerwca święto Najświętszej Dziewicy Maryi pod wezwaniem Nieustającej Pomocy, z własnymi formularzami Mszy świętej i liturgii godzin.
Jedną z form kultu Matki Bożej Nieustającej Pomocy jest nieustanna nowenna odprawiana w każdą środę, przez cały rok. Nabożeństwo to ma na celu rozbudzenie przyzwyczajenia nieustannej modlitwy oraz pogłębienie naszej nadziei i wiary w Opatrzność Bożą. Oddając cześć Matce Bożej Nieustającej Pomocy zwracamy się do Niej z podziękowaniem za otrzymane łaski i prośbą o dalsze wstawiennictwo u Boga, oczekując od Niej ustawicznej pomocy. Istnieje też Litania do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, często odmawiana przez wiernych.
Nabożeństwo do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, wraz z nabożeństwem szkaplerznym, wyniesionym z wadowickiego klasztoru karmelitów bosych, towarzyszyło od samego dzieciństwa św. Janowi Pawłowi II. Mieszkał on w sąsiedztwie wadowickiego kościoła parafialnego, w którym czczony jest obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, przed którym często się modlił. Jako papież obraz ten ukoronował 16 czerwca 1999 r. Koronował też osobiście wizerunek Matki Bożej Nieustającej Pomocy z sanktuarium w Jaworznie i z klasztoru karmelitanek bosych w Niedźwiadach koło Kalisza, a nadto jako pierwszy papież nawiedził kościół św. Alfonsa przy via Merulana i modlił się przed czcigodną ikoną maryjną. W swoich homiliach kilkakrotnie wspominał o nabożeństwie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD
