Droga duchowego wzrostu wymaga MILCZENIA. Czym ono jest? Jak je przeżywać?

Fragmenty rozważań ks. Henriego J.M. Nouwen’a zamieszczonymi na kartach książki Droga serca dają wiele światła w tej przestrzeni.

Milczenie jest sposobem na urzeczywistnienie pustelni.

Czym jest Twoja wewnętrzna pustelnia? Kliknij i czytaj tutaj.

Często żałowałem, że przemówiłem, ale nigdy, że zachowałem milczenia – Arseniusz

Milczenie jest pustelnią praktykowaną w działaniu.

Milczenie jest domem słowa.

Może to dla nas brzmieć zbyt nieżyciowo, ale przynajmniej przyznajmy, że często wychodzimy z rozmowy, dyskusji, zebrania towarzyskiego lub spotkania dotyczącego spraw zawodowych z niesmakiem w ustach. Jakże rzadko długie rozmowy okazywały się dobre i owocne. Czy nie byłoby lepiej, gdyby wiele, a nawet większość słów, których używamy, nie zostało wypowiedzianych?

Mówimy o ludziach i ich postępowaniu, ale jak często nasze słowa przynoszą im lub nam jakiś pożytek? Mówimy o naszych poglądach i uczuciach, jak gdyby one wszystkich interesowały, lecz jak często czujemy się naprawdę zrozumiani? Mówimy bardzo dużo o Bogu i religii, ale jak często nam lub innym coś to wyjaśnia? Słowa pozostawiają nam często poczucie wewnętrznej porażki. Mogą nawet wytworzyć poczucie odrętwienia i ugrzęźnięcia w bagnistym terenie. Często pozostawiają nas w lekkiej depresji lub we mgle, która zasłania oko naszego umysłu. Mówiąc krótko słowa mogą dać nam poczucie, że zatrzymaliśmy się za długo w jednej z wiosek, które mijamy w naszej wewnętrznej wędrówce, że motywowaliśmy się bardziej ciekawością niż służbą.

Milczenie strzeże wewnętrznego ciepła wzruszeń religijnych.

Czasami wydaje się, że nasze wielosłowie jest bardziej wyrazem naszych wątpliwości niż wiary.

Słowa mogą stwarzać wspólnotę, a tym samym nowe życie tylko wtedy, gdy zawierają milczenie, z którego się wyłaniają. Gdy tylko zaczynam łapać się wzajemnie za słowa i używać ich, aby obronić siebie albo obrazić innych, słowo nie mówi już o  milczeniu. Kiedy jednak słowa wywołują uzdrowienie i odnawiającą ciszę swego własnego milczenia, nie potrzeba ich wielu: mówiąc niewiele, można powiedzieć wiele.

wybrał o. Mariusz Wójtowicz OCD