W 1816 roku przełożeni karmelitów bosych wysłali na górę Karmel brata Jana Chrzciciela Casini, by zajął się odbudową klasztoru, zniszczonego podczas kampanii napoleońskiej na Bliskim Wschodzie. Gdy wrócił do Rzymu, by przedstawić przełożonym plan swoich prac, polecono mu zbierać na ten cel fundusze. Podczas kilkuletniej podróży przez najważniejsze miasta Europy Casini zbierał nie tylko pieniądze, ale również to wszystko, co mogłoby posłużyć wyposażeniu kościoła i klasztoru.

Do Genui przybył na wiosnę 1820 roku. Zamówił wówczas u miejscowego rzeźbiarza Giovanniego Battisty Garaventy statuę Matki Bożej z Góry Karmel, przeznaczoną do głównego ołtarza w kościele. Statua została wykonana bardzo szybko. Była to rzeźba w drzewie. Głowa i ręce Matki Bożej oraz Dzieciątka zostały wykończone, podczas gdy korpusy tylko z grubsza zarysowano, ubierając je w jedwabne szaty. Statua przez kilka dni była wystawiona w kościele karmelitów bosych pw. św. Anny. Dnia 20 grudnia 1820 roku brat Jan Chrzciciel wsiadł na okręt płynący w kierunku Malty, gdzie dotarł 4 stycznia 1821 roku. Statua Matki Bożej została przyniesiona w uroczystej procesji do Cospicua. Z Malty brat Jan Chrzciciel udał się do Istambułu. W stolicy imperium otomańskiego statuę umieszczono w kościele kapucynów.

W Istambule brat Jan Chrzciciel zabiegał o pozwolenie sułtana na odbudowę klasztoru karmelitów bosych na górze Karmel. Z powodu wojny grecko-tureckiej szybkie załatwienie tej sprawy okazało się niemożliwe. Brat Jan przez Cypr wyruszył w kierunku Hajfy. Na Cyprze statuę wystawiono do publicznej czci w kościele franciszkanów. Dojeżdżając do Hajfy, brat był świadkiem wysadzenia swego klasztoru w powietrze.

W takiej sytuacji brat Jan Chrzciciel wrócił do Europy, wioząc ze sobą statuę Matki Bożej. W Tulonie przyjmowano ją bardzo uroczyście. Podczas dalszej podróży zatrzymywał się w Marsylii, Neapolu, Gaecie, Civitavecchia, wreszcie w Rzymie. Uroczystej koronacji statuy dokonano 4 marca 1823 roku w Watykanie, w obecności papieża Piusa VII.

Statua Matki Bożej pozostawała w Domu Generalnym zakonu w Rzymie do 1835 roku, kiedy to ukończono budowę kościoła na górze Karmel. W tym roku przewieziono ją na górę Karmel i tymczasowo umieszczono w ołtarzu bocznym. Uroczyste poświęcenie kościoła miało miejsce 10 czerwca 1836 roku. W tym dniu również umieszczono statuę Matki Bożej w głównym ołtarzu świątyni. Pod opieką swojej Matki i Królowej karmelici rozpoczęli regularne życie zakonne w nowym klasztorze.

Podczas pierwszej wojny światowej, dla bezpieczeństwa, statuę przeniesiono do łacińskiej parafii w Hajfie, pozostającej pod opieką karmelitów bosych. Wróciła na swoje miejsce w 1919 roku, po zakończeniu wojny.

W 1932 roku statuę ponownie przewieziono do Włoch. W roku poprzednim, w trzechsetletnią rocznicę powrotu karmelitów na górę Karmel, klasztor ten gościł kapitułę generalną zakonu. Zebrani doszli do wniosku, że centralne sanktuarium zakonu zasługuję na rzeźbę z prawdziwego zdarzenia. Brat Ludwik Poggi, zakonnik z góry Karmel, wykonał kopię statuy, oryginał zaś wysłano do Rzymu, aby służył za wzór dla nowej rzeźby. Nowa statua została wykonana w całości z cedru libańskiego. Ogólny układ oraz twarze były kopią oryginału. Była dziełem rzeźbiarza Emmanuele'a Riedy, który uporał się z pracą w ciągu pól roku.

Powrotowi figury na górę Karmel towarzyszyły wielkie uroczystości. W lipcu i sierpniu była wystawiona do kultu w karmelitańskich kościołach Rzymu, 25 lipca 1933 roku poświęcił ja papież Pius XI.

W ostatnich dniach sierpnia została przewieziona do Neapolu. Przez trzy dni świętowano to wydarzenie, l września umieszczono ją na parowcu Helouan. W drodze towarzyszyli jej studenci karmelitańskiego Kolegium Międzynarodowego, skierowani na górę Karmel na dalsze studia filozoficzne.

Po drodze parowiec zawijał do portów w Aleksandrii i Port Saidzie; do Hajfy przybył 18 września. Wspaniała procesja, w której wzięli udział przedstawiciele władz kościelnych i cywilnych, wszystkie stowarzyszenia katolickie z Hajfy oraz grupa pielgrzymów specjalnie przybyłych z Europy, odprowadziła figurę Królowej Karmelu z portu do bazyliki. Tego samego dnia wieczorem umieszczono ją na stałe w ołtarzu wielkim.