Kult Dzieciątka Jezus już w średniowieczu (za sprawą cystersów i franciszkanów) stał się istotnym elementem duchowości chrześcijańskiej. W XVI i XVII w. dzięki św. Teresie od Jezusa, św. Janowi od Krzyża i bł. Annie od św. Bartłomieja kult ten poprzez liczne nabożeństwa i zwyczaje zakorzenia się w Karmelu. Małe barokowe figurki Dzieciątka ubrane w bogato zdobione szaty św. Teresa darowuje każdemu nowopowstałemu klasztorowi sióstr. Miały one przypominać o obecności Chrystusa Króla. Najstarsza taka figurka przechowywana jest w Avila w klasztorze św. Józefa. Dzieciątko Jezus ma na sobie królewski płaszcz i koronę (bądź diadem) na głowie. Prawą rączkę wznosi w geście błogosławieństwa.
Beaune
W pierwszej połowie XVII w. zaczęły się kształtować dwa karmelitańskie ośrodki szczególnego kultu Dzieciątka Jezus: klasztor karmelitanek bosych w Beaune (Burgundia, Francja) oraz klasztor karmelitów bosych w Pradze. Do klasztoru w Beaune, założonego w 1619 r. figurka taka przybyła z Dijon – dokąd trafiła z Hiszpanii za sprawą Matki Anny od Jezusa, fundatorki klasztorów w Paryżu (1604) i w Dijon (1605). Siostry kilkakrotnie zmuszone były opuścić klasztory: pierwotny w latach 1790-1815, przez wojska Napoleońskie; drugi zastępczy w roku 1836 – z powodu ciasnoty, przenosząc się do dawnego Domu Kawalerów Maltańskich i w 2001 r. – definitywnie (oddając klasztor w ręce Wspólnoty Błogosławieństw). Od grudnia 2015 r. miejscem tym opiekują się ss. Karmelitanki Dzieciątka Jezus. Sanktuarium zostało oficjalnie erygowane 3 stycznia 2016 r. przez ks. bpa diecezji Dijon – Rolanda Minnerath. Wszystkie te perypetie w dobrym stanie przetrwała figurka Małego Króla Chwały (jak zwykło się nazywać Boskie Dziecię Jezus z Beaune; wys. 58 cm, na głowie ma diadem, w lewej rączce trzyma berło, a prawą błogosławi podarowane przez barona Gastona de Renty z Normandii). A historia Jego kultu rozpoczyna się wraz z Małgorzatą Parigot, mieszkanką Beaune – która wstąpiwszy do Karmelu otrzymała imię zakonne: s. Małgorzata od Najświętszego Sakramentu.
s. Małgorzata od Najświętszego Sakramentu
Małgorzata urodziła się w Beaune dokładnie w roku założenia tam Karmelu – w 1619. Od najmłodszych lat przejawiała duchowe przymioty. Już w wieku 6 lat opiekowała się chorymi w hospicjum „Hotel Boga”, gdzie musiała pokonać w sobie odruchy mdłości i strach wchodząc do cuchnących sal. Mając siedem lat spędzała całe noce na modlitwie, nawet zimą. Kiedy miała 11 lat zmarli jej rodzice i poprosiła o przyjęcia do klasztoru karmelitanek. Pomimo jej bardzo młodego wieku w 1630 r. została przyjęta do postulatu. Przejawiała wielkie nabożeństwo do Dzieciątka Jezus będąc pod wpływem inkarnacyjnej teologii kard. Piotra de Berulle’a. Pewnego dnia, podczas modlitwy przed figurką Dzieciątka Jezus siostra usłyszała następujące słowa „Wybrałem Ciebie, abyś czciła i uczyniła dostrzegalnym w tobie moje dziecięctwo i moją niewinność, gdy leżałem w żłóbku”. W 1636 r. przy współpracy z o. J. Parisot (oratorianin) założyła Stowarzyszenie Rodziny Dzieciątka Jezus, które zatwierdził w r. 1661 pp. Aleksander VII, jako Bractwo. Członkowie zobowiązywali się do rozważania dziecięcego okresu życia Chrystusa i naśladowania Jego cnót, takich jak: prostota, pokora, dobroć, uprzejmość i posłuszeństwo. Nabożeństwa brackie odbywały się 25 dnia każdego miesiąca w nawiązaniu do daty Zwiastowania i Bożego Narodzenia, odmawiano również Koronkę do Dzieciątka Jezus. Już za życia s. Małgorzaty przez wstawiennictwo Małego Króla Chwały dokonywały się cuda i uzdrowienia (jak choćby uproszenie potomka dla króla Ludwika XIII po dwudziestu latach próśb). Ofiarowana drewniana figurka przez zachwyconego spotkaniem i rozmowami z s. Małgorzatą barona Gastona de Renty za pozwoleniem wspólnoty karmelitanek ubrana w wykwintną szatę znalazła miejsce poza kościołem w specjalnie wybudowanej kapliczce, co w efekcie dało początek narodowej pielgrzymce do Dzieciątka z Beaune (dorocznej aż do wybuchu Rewolucji Francuskiej). S. Małgorzata zmarła 26 maja 1648 r. w opinii świętości. W roku 1905 wydano dekret o heroiczności jej cnót. Kult Dzieciątka Jezus rozszerzył się nie tylko na Francję, ale i na inne kraje. W tym duchu głęboko przeżywała swe powołanie św. Teresa od Dzieciątka Jezus idąc „małą drogą dziecięctwa duchowego”. A w Beaune za sprawą sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus (specjalistek od kultu Dzieciątka Jezus!) nadal Mały Król Chwały odbiera cześć i rozdaje łaski.
o. Paweł Ferko OCD
fot. famillechretienne.fr
