Aby złapać oddech, zaufajmy Kościołowi, który nas zaprasza do przeżywania Liturgii. Jest to moment, który otwiera nas na wieczność, na perspektywę, która przekracza kryteria czasu. W Liturgii dotykamy wydarzeń, które miały miejsce w historii Zbawienia i jednocześnie, które się realizują aktualnie w naszym życiu. Wchodzimy w przestrzeń, gdzie tak naprawdę już nie ma czasu. To miejsce i moment, gdzie wieczność dotyka naszego przemijania. Wieczność zatrzymuje sekundy, minuty, godziny, dni, tygodnie, miesiące i lata… Bóg nas odzyskuje dla chwili obecnej i dla wieczności. W czasie celebracji Eucharystii łączymy się z Aniołami i Świętymi w niebie, pozostając jednocześnie w naszej konkretnej strefie czasowej.

Liturgiczny rytm dnia, tygodnia, miesiąca i roku to najlepszy sposób zarządzania swoim czasem, który ostatecznie już do nas nie należy. Jest to czas ofiarowany Bogu i przeżywany razem z Nim.

o. Paweł Porwit OCD