Inspirowana duchowością Karmelu

Wizytując Dzieło Maryi w okolicach Barcelony i Madrytu w 2003 r., Chiara Lubich, Założycielka i Przewodnicząca Ruchu Fokolarynów, ze względu na swoją duchową przyjaźń ze świętymi Karmelu, odwiedziła niektóre karmelitańskie miejsca w Avila i Segowii. Ta wizyta, która przybrała formę pielgrzymki z przygotowanym wcześniej komentarzem i lekturą tekstów świętej Teresy od Jezusa i świętego Jana od Krzyża, przekształciła się w duchowe spotkanie między charyzmatami starymi i nowymi, pomiędzy charyzmatem Karmelu i charyzmatem jedności. W Avila Chiara Lubich spotkała się ze wspólnotą karmelitanek bosych klasztoru Wcielenia i zwiedziła miejsca, w których żyła i doświadczyła mistycznych łask święta Teresa. W Segowii nawiedziła grób świętego Jana od Krzyża, zwiedziła klasztor oraz spotkała się ze wspólnotą karmelitów bosych.

Konkretnym znakiem miłości do świętych Karmelu i jedności charyzmatów są słowa, które Chiara Lubich wpisała do złotej księgi gości w Avila i Segowii.

W Avila napisała:

Dziękuję święta Tereso za wszystko co uczyniłaś dla nas w czasie naszej historii. Dziękuję! Ale najpiękniejsze nasze dzięki powiemy Ci w raju. Czuwaj nadal nad nami wszystkimi, nad naszym “pałacem zewnętrznym” który Oblubieniec zbudował na ziemi, by dopełnić zamek wewnętrzny dla piękna Kościoła, którego tak bardzo pragnęłaś. Do zobaczenia święta Tereso. Chiara.

Wyrażenie “zamek zewnętrzny” nawiązuje do duchowości wspólnotowej jedności, która odwołuje się do słów Jezusa: “Aby wszyscy stanowili jedno” (J 17, 21).

W Segowii napisała:

Święty Janie od Krzyża, oto tutaj stoimy przed Tobą, grupa odpowiedzialnych za Dzieło Maryi, by uczcić Ciebie w tym miejscu, gdzie w sposób szczególny jesteś obecny. Dzięki za wszystko co dla nasz uczyniłeś w czasie naszej historii. Ile światła! Ile zachęt, by kontynuować naszą drogę pójścia za Chrystusem Opuszczonym, czego sam doświadczyłeś. Pomagaj nam dalej twoim charyzmatem i w ten sposób będziemy się mogli kiedyś spotkać w raju. W imieniu wszystkich – Chiara.

Wyrażenie “Jezus Opuszczony” nawiązuje do innego ważnego punktu duchowości Fokolarynów, bólu duchowego Chrystusa na krzyżu, o czym w sposób wspaniały pisał święty Jan od Krzyża w Drodze na Górę Karmel (II, 7, 11). Tekst świętego Jana od Krzyża daje głębsze zrozumienie tajemnicy Chrystusa w Jego opuszczeniu na krzyżu.

fot. pinterest.co.uk