Weź dzbanek wody i wrzuć go do morza; później poszukaj go, zobaczysz nie znajdziesz już wody w dzbanku, ale tylko morze. To w ten sposób człowiek został wrzucony w Boga i jest zagubiony w Bogu. A ponieważ dał swoją wolę Bogu, Bóg i człowiek stanowią już tylko jedno. I tak samo jak patrząc, jak szukając wody w dzbanku wrzuconym I zagubionym w morzu, widzi się tylko, znajduje się wszędzie tylko morze, tak samo jest z człowiekiem zagubionym w Bogu – widzi się i znajduje tylko Boga, patrząc i szukając człowieka. (…) Zeszłam do morza, na samo dno jego przepaści i usłyszałam: Popatrz na wszystko, zbadaj wszystko. I popatrzyłam na wszystkie zwierzęta, które żyją w morzu i obejrzałam wszystkie skały i całe stworzenie, które ofiaruje morze. A potem zobaczyłam Boga w morzu, a Bóg zawiera w sobie morze. Potem powróciłam na ziemię i wzruszyłam ją, weszłam do samego środka i znalazłam Boga we wszystkim, wszędzie, a Bóg zawiera w sobie ziemię. I wówczas usłyszałam głos, który powiedział: Tak jak te zwierzęta, które żyją w morzu żyją i poruszają się w morzu, podobnie wszystko, co jest na ziemi żyje i porusza się w Bogu i jest ogarnięte przez Boga...

Módlmy się. Ojcze miłosierdzia, Boże wszelkiej pociechy, Ty udzieliłeś świętej Marii od Jezusa Ukrzyżowanego, pokornej córce świętej Teresy, daru kontemplacji tajemnic Twojego Syna i uczyniłeś ją świadkiem miłości i radości w Duchu Świętym, daj nam, za jej wstawiennictwem, tak uczestniczyć w cierpieniach Chrystusa, abyśmy mogli się cieszyć objawieniem się Jego chwały. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.