Obłok – potrafić usłyszeć głos Boga

Potem Eliasz powiedział Achabowi: «Idź! Jedz i pij, bo słyszę odgłos deszczu». Achab zatem poszedł jeść i pić, a Eliasz wszedł na szczyt Karmelu i pochyliwszy się ku ziemi, wtulił twarz między swoje kolana. Potem powiedział swemu słudze: «Podejdź no, spójrz w stronę morza!» On podszedł, spojrzał i wnet powiedział: «Nie ma nic!» Na to mu odrzekł: «Wracaj siedem razy!» Za siódmym razem [sługa] powiedział: «Oto obłok mały, jak dłoń człowieka, podnosi się z morza! (1 Krl 18, 41-44)

Z adhortacji „Vita Consacrata” św. Jana Pawła II:

Eliasz żył w obecności Boga i w milczeniu kontemplował Jego obecność. Prawdziwe proroctwo ma swój początek w Bogu, w przyjaźni z Nim, w uważnym wsłuchiwaniu się w Jego słowa w różnych sytuacjach dziejowych. Prorok czuje w sercu żarliwe umiłowanie świętości Boga i dlatego wysłuchawszy Jego słów w dialogu modlitwy, głosi je swoim życiem, słowem i czynami, występując jako rzecznik Boga przeciw złu i grzechowi. Prorockie świadectwo wymaga nieustannego i gorliwego poszukiwania woli Bożej, wielkodusznego trwania w kościelnej komunii, której nigdy nie może zabraknąć oraz praktyki duchowego rozeznawania i umiłowania prawdy. Świadectwo to wyraża się także przez piętnowanie wszystkiego, co sprzeciwia się woli Bożej, oraz przez poszukiwanie nowych dróg realizacji Ewangelii w historii, w dążeniu do Królestwa Bożego. (Vita Consacrata 220)

Święty proroku Boży Eliaszu uproś nam u dobrego Boga łaskę umiłowania modlitwy i kontemplacji. Spraw, by nasze myśli, słowa i uczynki wypływały z umiłowania modlitwy, czyli umiłowania obcowania z Bogiem.

Ojcze nasz…

Zdrowaś Maryjo…

Chwała Ojcu…

Święty proroku Boży Eliaszu – módl się za nami!