TERESA ODKRYWA PISMO ŚWIĘTE

Teresa stopniowo dochodzi do odkrycia Pisma św. jako uprzywilejowanego źródła życia duchowego. Przeszedłszy przez wiele lektur, które jej pomagają i ją formują, jak np. O naśladowaniu Chrystusa, jako pewny punkt oparcia w jej duchowym rozwoju, lub dzieła św. Jana od Krzyża, dochodzi do odkrycia, że tylko słowo Boże – w szczególny zaś sposób Ewangelia – może dostarczyć jej pokarmu, którego potrzebuje.

W wieku mniej więcej 17–18 lat, będąc już w Karmelu, będzie ją „Gdybym była kapłanem, (…) uczyłabym się hebrajskiego i greki, aby móc czytać słowa Boga tak, jak On raczył je wyrazić w ludzkiej mowie” (Rady i wspomnienia, 9). szczególnie pasjonował i towarzyszył na drodze doskonałości św. Jan od Krzyża, wprowadzając ją równocześnie w rozważanie i rozumienie niektórych tekstów Biblii, zwłaszcza zaś Starego Testamentu.

Pismo św. staje się jej jedynym pewnym punktem odniesienia oraz jedyną podstawową potrzebą: „Pomocą w modlitwie jest mi (…) przede wszystkim Ewangelia; ona zaspokaja wszystkie potrzeby mojej biednej, małej duszy. Odkrywam w niej coraz to nowe światła oraz jej sens ukryty i mistyczny”.

Z lektury słowa Bożego Teresa czerpie sugestie i potrzebne potwierdzenia do swojej drogi duchowej, a sama „mała droga” jawi się jej jako nauka o posmaku głęboko biblijnym. Oczywiście, nie można mówić, że Święta z Lisieux wypracowała systematyczną naukę teologiczną, wychodząc ze studium Pisma Świętego, lecz jej pisma pozwalają domyślić się jej znajomości zdobytej na skutek stałego rozważania słowa Bożego.

Wśród tematów, które Teresa przyswoiła sobie najbardziej, uważamy szczególnie pokorę-ubóstwo, miłosierdzie Boże i duchowość zawierzenia.

Czytaj w najnowszym GŁOSIE KARMELU