Uwielbienie, uwielbienie, o Drzewo Życia, co dajesz nam owoc życia!
Z głębi ziemi serce moje drży i wzdycha.
Och! Któż doda mi skrzydeł, by wzlecieć ku Umiłowanemu?
Uwielbienie, uwielbienie, o Drzewo Życia, co dajesz nam owoc życia!
Widzę na liściach Twych wyryte: Nie lękajcie się!
Ta zieleń woła: Miejcie nadzieję!
Gałęzie mi mówią: Miłość bliźniego!
A Twój cień: Pokora!
Uwielbienie, uwielbienie, o Drzewo Życia, w Tobie znalazłam owoc życia!
Z głębi ziemi serce moje drży i wzdycha. Och!
Któż doda mi skrzydeł, by wzlecieć ku Umiłowanemu?
Uwielbienie, uwielbienie, o Drzewo  Błogosławieństw,
co wydajesz owoc życia!
W Twym cieniu pragnę przebywać i u Twych stóp umierać.

Mała Arabka uwielbia Drzewo Życia. Jest ono symbolem łączności między niebem i ziemią, Boskim mostem poprzez który możemy wejść do domu samego Boga. Tym Drzewem jest niewątpliwie Krzyż. On wydaje życiodajny owoc w postaci Jezusa, którym możemy się karmić, otrzymując pełnię życia. Drzewo to dodaje nam nadziei, wyzwalając z lęku. Wzywa do miłości bliźniego i wielkiej pokory. Dzięki tym cnotom coraz bardziej jednoczymy się z Umiłowanym, którego Święta ekstatycznie uwielbia. Nazywa je także Drzewem Błogosławieństw, gdyż jest ono prawdziwym źródłem szczęścia dla wszystkich zapatrzonych i zasłuchanych w Jezusa.

o. Bartłomiej Józef Kucharski OCD