DZIEŃ IV

REALIZM

Maryjo, wędrówka do Królestwa Ojca trwa już długo. Czasem ogarnia mnie zmęczenie, brakuje mi sił. Tęsknię za głębszą wolnością serca, za pełnią życia. Ty znasz mnie dobrze. Widzisz moje myśli, uczucia, wybory. Doświadczam realizmu swojego człowieczeństwa. I uczę się zgadzać na własne ograniczenia, akceptować małość, zwyczajność, nieidealność. Uczę się przyjmować historię życia z jej pięknem i mrokiem. Jak Przyjaciółka jesteś przy mnie. Prowadzisz ścieżką pokory, przynosisz łaskę Boga.

Jesteś przy mnie Maryjo z miłością, która podnosi. Wciąż poznaję prawdę o sobie. Widzę swoją nędzę, a Twoja przyjaźń przekonuje mnie o miłości, która niezmiennie trwa.

Prowadzenie: Karmelitanki Bose – Kraków – Łobzów