Życie św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Pobyt Teresy u karmelitanek bosych w Lisieux



1888

9 kwietnia, poniedziałek. Teresa wstępuje do Karmelu w Lisieux. Fakt ten przeżywa z ogromną radością, a jednocześnie nie posiada złudzeń odnośnie życia w klasztorze – zastaje wszystko tak, jak sobie wyobrażała. Nawet gdyby je posiadała rozwiałyby się szybko. W klasztorze panuje surowy tryb życia, trudny dla młodego organizmu pod względem pożywienia i ilości snu. Przebywając pod jednym dachem ze swoimi dwiema starszymi siostrami, kontaktuje się z nimi w sposób bardzo ograniczony. Wreszcie modlitwa tak “łatwa” przed wstąpieniem staje się nagle trudna, pozbawiona pociech i światła. Wszystkie te czynniki kształtują życie Teresy na obraz pustyni, ale to właśnie przez tę pustynię Bóg prowadzi Teresę, by doprowadzić ją do pełni powołania i uczynić darem dla Kościoła.

22 maja, wtorek. Profesja s. Marii od Najświętszego Serca.

23 czerwca, sobota. Choroba Pan Martin pogłębia się. Znika z domu na cztery dni.

1889

10 stycznia, czwartek. Obłóczyny Teresy z udziałem ks. biskupa Hugonina.

12 lutego, wtorek. Pan Martin wyjeżdża z Buissonnets do domu zdrowia w Caen.

Lipiec. W ermitażu świętej Magdaleny Teresa otrzymuje łaskę zjednoczenia z Najświętszą Panną.

1890

Początek stycznia. Profesja Teresy zostaje odłożona.

8 września, poniedziałek. Profesja.

24 września, środa. Welacja Teresy, na której zabrakło obecności jej ojca.

1891

Od 8-15 października. Rekolekcje głoszone przez o. Aleksego Prou. Ten kaznodzieja “od tłumów”, po którym nie spodziewano się odkrywczych dla karmelitanek nauk, staje się dla Teresy kimś opatrznościowym. Dzięki niemu potwierdza się przeczucie Teresy odnośnie dziecięcego zaufania Bogu, który jako dobry Ojciec właśnie tego oczekuje od swoich dzieci.

5 grudnia, sobota. Śmierć matki Genowefy od św. Teresy.

Koniec miesiąca. Początek epidemii grypy. Teresa otrzymuje pozwolenie na codzienne przyjmowa­nie Komunii świętej.

1893

20 lutego, poniedziałek. Wybór siostry Agnieszki od Jezusa na przeoryszę Karmelu. Przełożoną karmelitanek w Lisieux zostaje wybrana siostra Agnieszka – ukochana Paulina – rodzona siostra Teresy. Będzie to dla Teresy okres bardzo szczęśliwy i twórczy. Na polecenie przeoryszy będzie wyrażać głębię swojego serca w wierszach, pieśniach i scenkach pisanych z okazji różnych klasztornych uroczystości.

Krótko potem. Teresa zostaje przydzielona matce Marii od św. Gonzagi do pomocy w wychowaniu nowicjuszek.

1894

29 lipca, niedziela. Śmierć pana Martin w pałacu La Musse. Śmierć Pana Martin zakończyła długotrwałą chorobę psychiczną, bolesną i upokarzającą nie tylko dla niego samego, ale i dla jego córek spotykających się z niedyskretnymi pytaniami i plotkami. Nic już nie stoi na przeszkodzie, by Celina, która do końca opiekowała się ojcem wstąpiła do Karmelu. Dla Teresy jest to spełnienie największego pragnienia.

14 września, piątek. Celina wstępuje do Karmelu w Lisieux.

Koniec grudnia. Matka Agnieszka od Jezusa poleca Teresie spisywanie swych wspomnień z dzieciństwa.

1895

Styczeń. Teresa zaczyna w wolnych chwilach pracować nad redakcją swych wspomnień. Tak powstaje tzw. Rękopis A. Jest to chwila w życiu Teresy bardzo temu sprzyjająca. Odkrywszy właśnie otchłań miłosierdzia Bożego i swoją “małą drogę” do świętości, lepiej pojmuje sens tego wszystkiego, co dotąd przeżyła. W tym świetle opisuje zdarzenia swojego dzieciństwa. Pomimo więc obecności w nim wielu bolesnych chwil (śmierć matki, odejście Pauliny i Marii, choroba itd.) ton jej wspomnień jest radosny – wyśpiewuje miłosierdzie Pana.

9 czerwca, niedziela. W uroczystość Trójcy Przenajświętszej Teresa podczas dziękczynienia poświęca się na ofiarę całopalną miłosiernej Miłości Boga.

11 czerwca, wtorek. Teresa i jej siostra Celina odmawiają razem Akt ofiarowania się Miłości miłosiernej.

14 czerwca, piątek. W czasie odprawiania drogi krzyżowej Teresa otrzymuje łaskę zranienia przez Miłość.

16 albo 17 października. Po odebraniu listu od kleryka Bellière, przyszłego Ojca Białego, z datą 15 października, matka Agnieszka od Jezusa daje Teresę za siostrę duchową przyszłemu misjonarzowi.

1896

20 stycznia, poniedziałek. Teresa oddaje matce Agnieszce od Jezusa zeszyt ze swymi wspomnieniami.

24 lutego, poniedziałek. Profesja Celiny (w zakonie s. Genowefy od św. Teresy).

21 marca, sobota. Trudny wybór matki Marii od św. Gonzagi na przeoryszę. Teresa zostaje przez nią skierowana do zajęcia się nowicjatem.

Noc z 2 na 3 kwietnia (z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek). Pierwszy krwotok płucny.

5 kwietnia, Wielkanoc (albo krótko potem). Początek doświadczeń wewnętrznych, które trwać będą aż do śmierci – pokusy przeciw wierze i przeciw nadziei.

10 maja, niedziela. Sen dotyczący czcigodnej matki Anny od Jezusa.

30 maja, sobota. Matka Maria od św. Gonzagi daje Teresie drugiego brata duchowego, ojca Adolfa Roulland z Misji Zagranicznych.

Pierwsze dni września. Teresa otrzymuje w czasie swych rekolekcji wielkie światło odnośnie swego powołania.

Między 13 a 16 września. List do siostry Marii od Najświętszego Serca.

1897

6 kwietnia, wtorek. Matka Agnieszka od Jezusa zaczyna notować ostatnie słowa Teresy. Pod koniec Wielkiego Postu stan chorej pogarsza się.

2 czerwca wieczorem (około północy). Matka Agnieszka od Jezusa prosi matkę Marię od św. Gonzagi, by poleciła siostrze Teresie od Dzieciątka Jezus podjęcie opowiadania o swoim życiu.

3 czerwca, czwartek. Matka Maria od św. Gonzagi daje polecenie siostrze Teresie od Dzieciątka Jezus, by jej opowiedziała o swym życiu zakonnym.

8 lipca, czwartek (wieczorem). Teresa opuszcza swą celę i przenosi się do infirmerii.

Przed 11 lipca. Kończy redakcję trzeciego rękopisu autobiograficznego.

30 lipca, piątek. O godz. 6 wieczorem Teresa otrzymuje sakrament chorych.

19 sierpnia, czwartek. Ostatnia Komunia święta Teresy.

30 września, czwartek. Około godziny 7.20 wieczorem Teresa oddaje duszę Bogu podczas ekstazy miłości.