Często słyszy się przysłowie, że „po Bożym Ciele, ksiądz nie ma co robić w kościele”. Rzeczywiście, uroczystość Bożego Ciała kończy normalnie w naszych parafiach rok duszpasterski i katechetyczny, dzieci są już po pierwszej komunii św., młodzież po bierzmowaniu, rozpoczynają się wyjazdy wakacyjne, itd., i kapłani są bardziej wolni… Inaczej jest kościołach karmelitańskich, bo właśnie dopiero latem, dopiero w lipcu, celebrujemy w nich największe uroczystości, tj. nowennę szkaplerzną (7-15 lipca), uroczystość Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel (16 lipca) i odpust św. Proroka Eliasza, duchowego ojca Zakonu (20 lipca). W konsekwencji w środowiskach karmelitańskich powtarzamy czasem przysłowie, że „u nas dopiero po św. Eliaszu, jest po całym rozgardiaszu”.
Właśnie dziś, 20 lipca, gdy kalendarz karmelitański wyznacza święto Proroka Eliasza, chciejmy stawić sobie przed oczy jego postać i przesłanie. Pomogą nam w tym dwa krótkie, lecz bogate w treść filmy.
Filmy zostały zrealizowane przez o. Mariusza Wójtowicza OCD, administratora portalu karmel.pl, wykładowcę Karmelitańskiego Instytutu Duchowości w Krakowie, redaktora „Głosu Karmelu”, rekolekcjonistę, producenta płyt, założyciela i opiekuna zespołów "Twoje Niebo” i "Teresa 500".
W pierwszym z filmów zostaje przedstawiona sylwetka i misja Proroka z Góry Karmel, ojca Zakonów Karmelitańskich, co czynią o. Karol Amroż z Zakonu Karmelitów (O.Carm) i wspomniany o. Mariusz Wójtowicz z Zakonu Karmelitów Bosych (OCD). Ich dwugłos jest bardzo wymowny, obaj promieniują żywotnym zapałem ukazania swego duchowego Ojca, inspiratora charyzmatu karmelitańskiego, świadcząc także o międzyzakonnym „ekumenizmie” karmelitańskim, który ma – zwłaszcza w Polsce – wiele innych przejawów. Stojący na tle starodruków biblioteki klasztoru karmelitańskiego na krakowskim „Piasku”, obaj zakonnicy, odziani eliańskimi, białymi płaszczami zakonnymi, chcą niejako „zarazić” widza duchem gorliwości Eliasza, przejętej przez proroka Elizeusza i po dziś dzień pielęgnowanej w Karmelu.
W drugim filmie o. Mariusz zaprowadza nas natomiast na Górę Karmel, do klasztoru w „Muhraqua”, upamiętniającego opisane w Pierwszej Księdze Królewskiej (18,20-40) zwycięstwo Eliasza nad prorokami Baala i ocalenie religii jahwistycznej. Narracja ubogacona jest fachowo sfilmowanym otoczeniem klasztoru, z potężnym pomnikiem Proroka i widokiem na dolinę Ezdrelon (Jezreel) z potokiem Kiszon. Nie mniej wyraziste są także ujęcia wnętrza kościoła z jego wyposażeniem, z malowidłami św. Eliasza, z przywołaniem jego życiowego zawołania: "Zelo zelatus sum, pro Domino Deo exercituum" - "Żarliwością rozpaliłem się o chwałę Pana Boga Zastępów" (1 Krl 19, 10). W narracji zaś nie brak akcentu, że miejsce to nawiedzają nie tylko chrześcijanie, lecz także wyznawcy judaizmu i islamu, wszak prorok Eliasz jest wielką postacią nie tylko Starego Testamentu, ale i Koranu.
Chciejmy i my pielgrzymować do Muhraqua, najpierw wirtualnie, a kiedyś może i w rzeczywistości, i to najlepiej z przewodnikiem w osobie o. Mariusza.
o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD