Fragmenty papieskiego wideoprzesłania z okazji zamknięcia kongresu zatytułowanego „Kobieta wyjątkowa”, który odbył się w Awili (Hiszpania) w dniach 12-15 kwietnia 2021 r.
(…) Teresa od Jezusa jest wyjątkowa przede wszystkim dlatego, że jest święta. Jej uległość wobec Ducha jednoczy ją z Chrystusem i pozostaje „rozpalona wielką miłością Bożą”. W pięknych słowach wyraża swoje doświadczenie, mówiąc: «Oddałam Mu się we wszystkim i w ten sposób przemieniłam, że mój Umiłowany jest tylko dla mnie, a ja jestem dla mojego Umiłowanego». Jezus nauczał, że „usta przemawiają z obfitości serca” (Łk 6, 45). Gorliwość, kreatywność i wyjątkowość św. Teresy jako reformatorki są owocem wewnętrznej obecności Pana.
(…) Świętość jest nie tylko dla wybranych, dla „specjalistów od spraw Bożych”, ale jest powołaniem wszystkich wierzących. Zjednoczenie z Chrystusem, które mistycy pokroju św. Teresy przeżywają w wyjątkowy sposób dzięki łasce, my otrzymujemy przez chrzest. Święci nas inspirują i motywują, ale nie są po to, abyśmy próbowali ich dokładnie odwzorowywać. Świętości się nie kopiuje, „ponieważ mogłoby to nawet oddalić nas od jedynej i specyficznej drogi, którą Pan przygotował dla nas. To co się liczy, to potrzeba rozeznania przez każdego wierzącego własnej drogi”, każdy z nas ma swoją własną drogę świętości, spotkania z Panem.
(…) Święta Teresa uczy nas, że droga, która uczyniła ją wyjątkową kobietą i osobą – punktem odniesienia na przestrzeni wieków – droga modlitwy, jest otwarta dla wszystkich, którzy pokornie otwierają się na działanie Ducha w swoim życiu. Znakiem, że kroczymy tą drogą, jest coraz bardziej pokorne, uważniejsze na potrzeby naszych braci, bycie lepszymi dziećmi świętego Ludu Bożego. Ta droga nie otwiera się przed tymi, którzy uważają się za czystych i doskonałych, ale tych, którzy świadomi swoich grzechów, odkrywają piękno miłosierdzia Bożego, który przyjmuje wszystkich, odkupuje wszystkich i zaprasza wszystkich do swojej przyjaźni. To ciekawe, jak bardzo świadomość własnej grzeszności otwiera drzwi na drogę świętości.
(…) Modlitwa uczyniła Świętą Teresę kobietą wyjątkową, kobietą kreatywną i nowatorską. Rozpoczynając od modlitwy, odkryła ideał braterstwa, który chciała urzeczywistnić w założonych przez siebie klasztorach (…) Na modlitwie poczuła się traktowana przez zmartwychwstałego Chrystusa jak oblubienica i przyjaciółka. Poprzez modlitwę otworzyła się na nadzieję.
źródło: L’Osservatore Romano, Rok 152, nr 86 (48.709), 16 kwietnia 2021