Piotr Tomasz urodził się około 1305 roku w Périgord we Francji. Pochodził z ubogiej rodziny. Jako dwudziestoletni młodzieniec wstąpił do zakonu karmelitańskiego. W roku 1345 został wybrany na prokuratora generalnego przy kurii papieskiej w Awinionie i odtąd jego życie związało się z działalnością Stolicy Apostolskiej. W roku 1354 Innocenty IV mianował go biskupem diecezji Patti i Lipari w Królestwie Sycylii. Był wielokrotnie wysłannikiem papieskim dla umacniania pokoju i unii Kościołów Wschodnich. Przeniesiony na biskupstwo w Coron na Peloponezie pełnił obowiązki legata papieskiego dla Wschodu. W 1363 roku został arcybiskupem Krety, a rok później łacińskim patriarchą Konstantynopola.

Zasłynął jako apostoł jedności Kościoła. Zmarł w Famaguście na Cyprze 6 stycznia 1366 roku. Jego kult ostatecznie zatwierdził papież Urban VII w roku 1628.