Po uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego, 3 czerwca 2019 r., pod przewodnictwem ks. kard. Angelo Amato SDB, długoletniego prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, odbyła się pielgrzymka istniejącego przy tejże kongregacji Kolegium Postulatorów do Sanktuarium Maryjnego w Mentorelli. Zauważmy, że do tego grona należy troje postulatorów karmelitańskich: o. Romano Gambalunga OCD – postulator generalny Zakonu, s. Konrada Dubel CSCIJ – postulatorka Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus i o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD – wicepostulator Prowincji Krakowskiej i postulator fazy rzymskiej w procesach Czcig. sł. B. Anny Kaworek i sł. B. Aleksandra Zienkiewicza.

Głównym punktem pielgrzymki była Eucharystia w sanktuarium z homilią ks. Kardynała. Mówił w niej o roli postulatora, jako głównego „motoru” w procesach beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych, zaznaczając, że w każdej aureoli nowego błogosławionego lub świętego stosowną część zajmuje właśnie postulator czy postulatorka. Następnie naszkicował cechy, jakie powinny charakteryzować postulatorów i postulatorki, po włosku wszystkie na literę „p”, mianowicie „pazienza” (cierpliwość), „perserveranza” (wytrwałość) i „presenza” (obecność – chodzi oczywiście o obecność w Rzymie, by z bliska i na bieżąco zajmować się sprawami).

Po Mszy Świętej o. Adam Dźwigoń CR, kustosz sanktuarium i przełożony miejscowej wspólnoty polskich księży zmartwychwstańców opowiedział historię tego szczególnego miejsca, sięgającą pierwszych wieków chrześcijaństwa, i przywołał sześciokrotne odwiedziny, z jakimi do Matki Bożej Łaskwej w Mentorelli przybył św. Jan Paweł II, który kochał to miejsce i był w nim wielokrotnie jeszcze przed wyborem na Stolicę Piotrową.

Postulatorzy mieli czas na nawiedzenie groty św. Benedykta i cmentarza zakonnego, a także na sesję zdjęciową z ks. Kardynałem. Obiad miał miejsce na pobliskim wzgórzu Guadagnolo, a w autobusie w drodze powrotnej, po odmówieniu różańca i poleceniu prowadzonych spraw beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych Matce Bożej – Królowej Wszystkich Świętych, nie zabrakło śpiewu pieśni maryjnych, w tym także znanej na całym świecie polskiej „Czarna Madonno” oraz włoskich piosenek popularnych (jak chociażby neapolitańskiej „O sole mio”). Były też opowiadania radosnych humoresek, w świadomości faktu, że chrześcijaństwo jest religią radości, co odczuwamy głównie w okresie paschalnym, jaki przeżywamy.

(Na zdjęciu postulatorzy karmelitańscy z ks. kard. Angelo Amato SDB)