Zakończenie

• Mistyka jest owocem doświadczenia w człowieku żywej obecności Boga działającego poprzez Chrystusa mocą Ducha Świętego. “Teologia mistyczna” jest mądrością miłości, znajomością zbawczego Misterium Chrystusa nabytego na drodze doświadczenia. W związku z tym wiedza Teresy stanowi nasze dziedzictwo i bogactwo. Nie jest istotne to, że nie wszyscy są mistykami. Życiem duchowym i mistycznym rządzą te same prawa: jego podstawa jest ta sama i cel jest ten sam. Ci sami są protagoniści, tj. Bóg i człowiek. Oznacza to, że doświadczenie Teresy może stanowić niejako lustro dla naszego życia duchowego.
• Doświadczenie Teresy pokazuje, że “teologia mistyczna” jest Bożym darem, stanowiącym niewyrażalne wprost bogactwo dla wierzącego, który ją otrzymuje. Jest to wiedza innego rodzaju niż poznana z lektury dzieł duchowych, jakkolwiek nie wykracza nigdy poza sferę i obręb wiary. Teresa w pewnym miejscu powie, że różnica jest taka jak pomiędzy malowidłem a rzeczywistością. Chociaż malowidło przedstawia rzeczywistość. Teresa, dzieląc się własnym doświadczeniem, prowadzi nas ku pełni uczestnictwa i poznania Chrystusowego Misterium.
• Doświadczenie Teresy utwierdza nas w przekonaniu, że wszyscy potrzebujemy pewnego doświadczenia Boga, który po to się objawił, by być Bogiem z nami i zaprosić nas do przyjaźni z sobą. Poucza nas jednocześnie, że w doświadczeniu duchowym nie to jest najważniejsze, co się odczuwa, ale co się wynosi, co się rozumie i jak to owocuje w życiu.
• Na koniec trzeba zauważyć, iż nie jest przypadkiem, że Bóg dał nam tak wielkich mistyków, a poprzez nich przybliżył nam tajemnicę swojej łaski. Wielu czytelników dzieł św. Teresy doszło do przekonania, że w jej pismach “czuć rękę Ducha Świętego”. Wziąwszy to wszystko pod uwagę, nie pozostaje nic innego jak wybrać Teresę na mistrzynię własnego życia duchowego.

Materiały z III Karmelitańskiego Tygodnia Duchowości: Święta Teresa od Jezusa mistrzynią życia duchowego. Kraków 2000.