Róża Eluvathingal urodziła się 7 października 1877 r. w Katturze w indyjskim stanie Kerala. Po tygodniu, 15 października, została ochrzczona w katolickim obrządku syromalabarskim, do którego przynależeli jej rodzice. Pod wpływem swej pobożnej matki od wczesnych lat chciała zostać świętą. Za wzór stawiała sobie swą patronkę, św. Różę z Limy. Mając 12 lat została aspirantką Zgromadzenia Sióstr Matki Karmelu, w którym w dniu obłóczyn (10 stycznia 1898 r.) przyjęła imię Eufrazja od Najświętszego Serca Jezusa. Zgromadzenie to zostało założone w 1866 r. w Indiach, w łonie obrządku syromalabarskiego, przez włoskiego misjonarza o. Leopolda Beccaro, karmelitę bosego. W 1920 r. zostało agregowane do Zakonu Karmelitów Bosych i liczy obecnie ponad 6 tys. sióstr pracujących w 9 państwach. Siostra Eufrazja 20 maja 1900 r. złożyła w nim śluby zakonne. Była mistrzynią nowicjatu. Przez pewien czas pełniła też obowiązek przełożonej. Zmarła 29 sierpnia 1952 r. w Ollur, a 35 lat później, bo w 1987 r. rozpoczęto proces jej gloryfikacji.
wspomnienie liturgiczne
29 sierpnia
W 1994 r. przedłożono w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych "positio" o cnotach Służebnicy Bożej, które 5 lipca 2002 r. zatwierdził Jan Paweł II. Z kolei 26 czerwca 2006 r. Benedykt XVI wydał dekret o cudzie uzdrowienia, przypisywany wstawiennictwu s. Eufrazji, której beatyfikacja odbyła się 3 grudnia 2006 r. Miała ona miejsce w miejscowości Ollur, w której bł. Eufrazja zmarła i została pochowana, a przewodniczył jej kard. Varkey Vithayathil, arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly, zwierzchnik katolickiego Kościoła syromalabarskiego. Po Eucharystii odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu w monstrancji, którą Zgromadzeniu Sióstr Matki Karmelu podarował jeszcze sługa Boży Jan Paweł II.
Nowa błogosławiona jest piątą osobą obrządku syromalabarskiego wyniesioną na ołtarze (m.in. po bł. Cyriaku Eliaszu Chavara, założycielu Karmelitów Maryi Niepokalanej, beatyfikowanym przez Jana Pawła II). Jej wspomnienie liturgiczne przypada w Kościele obrządku syromalabarskiego i w Karmelu 29 sierpnia.
Cechy duchowości
Charakteryzując duchowość błogosławionej, postulator w procesie beatyfikacyjnym, ks. George Nedungatt, stwierdził, że "ona całkowicie oddała się Jezusowi, który był zarazem jej Oblubieńcem, Królem i Bogiem. Wiele czasu spędzała na adoracji Najświętszego Sakramentu. Nie rozstawała się z różańcem. Współsiostry często nazywały ją chodzącym tabernakulum, natomiast ludzie świeccy modlącą się matką".
Zdaniem postulatora bł. Eufrazja, chociaż była kobietą głębokiej modlitwy i mistyki, potrafiła równocześnie być blisko drugiego człowieka. Wielu prosiło ją o modlitwę wstawienniczą: jedni o uzdrowienie, inni o pracę, czy o powodzenie w egzaminach. Zawsze obiecywała pamięć przed Bogiem. Ludzie byli przekonani o jej świętości i mocy wstawiennictwa. Pytany, jakie może być przesłanie nowej błogosławionej na dzisiejsze czasy, ks. Nedungatt odpowiedział, że podczas gdy współczesny świat narażony jest na niebezpieczeństwo rozpraszania się w drobnych i nieistotnych sprawach, siostra Eufrazja "zachęca do kierowania oczu ku niebu, gdyż tam jest prawdziwy skarb, o którym mówił Jezus".
o. Szczepan Praśkiewicz OCD
