Jan de Yepes urodził się w roku 1542 w Fontiveros w Hiszpanii. Mając dwadzieścia lat wstąpił do Karmelu. Stał się pomocnikiem Teresy od Jezusa w dziele reformy Zakonu. Jako karmelita bosy przyjął imię Jana od Krzyża, ukochał bowiem krzyż Chrystusa. Jego reformatorska działalność sprowadziła nań liczne cierpienia.

Jan od Krzyża głosił konieczność całkowitego ogołocenia wewnętrznego, aby dojść do pełni zjednoczenia z Bogiem. Naukę swoją zawarł w dziełach mistyczno-ascetycznych pisanych prozą i wierszem. Zmarł 14 grudnia 1591 roku w Ubedzie. W 1726 roku papież Benedykt XIII ogłosił go świętym, a Pius XI w roku 1926 Doktorem Kościoła Powszechnego.