Już po raz XL obyła się Ogólnopolska Pielgrzymka Braci Zakonnych na Jasną Górę. Nasz zakon był reprezentowany przez prężną grupę 10 braci, w tym dwóch juniorystów na ślubach czasowych br. Jerzego i br. Pawła. Spotkanie odbywało się w dniach 12-13 października. Pocieszającym jest fakt, że pozytywnie odpowiedzieliśmy na zachętę naszego delegata br. Nikodema, by spotkać się w ramach integracji i zacieśniania więzi braterskich dzień wcześniej. Rzeczywiście, jak stwierdziliśmy, ten dzień był bardzo potrzebny, bo często obowiązki, posługi podejmowane w różnych klasztorach, nie pozwalają nam się spotkać ze sobą.

Mottem tegorocznego spotkania były hasło roku duszpasterskiego 2023/2024 „Wierzę w Kościół Chrystusowy”, natomiast patronem został obrany męczennik II wojny światowej bł. Józef Zapłata ze Zgromadzenia Braci Serca Jezusa, którzy w tym roku przeżywają jubileusz 100-lecia istnienia. Mogliśmy bardziej szczegółowo i głębiej zapoznać się z duchowością, charyzmatem tego zgromadzenia, z myślą założyciela podczas prelekcji w Bazylice Jasnogórskiej po wspólnie odmówionej Koronce do Bożego Miłosierdzia, a przed drogą krzyżową. Również podczas wspólnego spotkania przy kawie i ciastku, można było wysłuchać świadectwa o praktycznym, w codzienności, podczas zwykłych codziennych zajęć i obowiązków, przeżywaniu tego charyzmatu.

Natomiast o roli brata zakonnego, jego misji i miejscu we wspólnocie Kościoła można było posłuchać podczas dwóch konferencji. Pierwszą z nich głosił dla nas ks. bp Jacek Kiciński. Zbudowana była na kanwie przypowieści o miłosiernym Samarytaninie. W dzisiejszej kulturze, którą można nazwać kulturą wykluczenia, która spycha na margines życia i społeczności ludzi słabych brat zakonny jest właśnie tą osobą, która jest wezwana w sposób szczególny do tego, by naśladować bohatera tej przypowieści. Winien on kierować się zasadą 6 x Z. W naszym świecie, w naszych środowiskach jest wielu potrzebujących, poranionych, wykluczonych. Cała trudność polega na tym, że trzeba ich zauważyć, zatrzymać się, zainteresować się ich losem, zaopiekować się, zaprzyjaźnić się z nimi i zaopatrzyć. Tak postępując, pokażemy im, jak Bóg ich kocha, że są dla Niego po prostu ważni. Ksiądz biskup podzielił się budującym świadectwem ze swego życia. Różne są spotkania w naszym życiu, różnych ludzi spotykamy na swojej drodze. Jedni nas uskrzydlają, pomagają nam iść dalej, czy powstawać z upadków, inni wprost przeciwnie. Oczywiście, wszyscy mając swoje krzyże, większe lub mniejsze troski, powinni innym pomóc przebyć tę drogę życia, niosąc im adekwantną pomoc Drugim prelegentem był ks. bp. Jan Buzun OSPPE, który w swojej konferencji próbował wydobyć głębsze znaczenie tematu roku duszpasterskiego. Podkreślił, że często zapominamy, że Kościół jest Chrystusa, istnieje dzięki Niemy. My jedynie powinniśmy być Mu posłuszni i trudzić się dla Niego i Jego Chwały. Taka jest właśnie posługa brata zakonnego, który wykonuje często rzeczy niewidoczne dla innych, jest często niezauważony, być może niedoceniony. W ten sposób przypomina innym o ich powołaniu bycia sługą innych, a przede wszystkim bratem. Podczas modlitwy różańcowej prowadzący podkreślał potrzebę uczenia się i praktykowania wdzięczności Bogu za siebie, swoje życie, powołanie, ciągłe przypominanie sobie kim jestem, jakie życie wybrałem, by cierpliwie dorastać do tego ideału, jaki Pan Bóg nam wyznaczył- czyli świętości.

Ostatnim akordem tegorocznej pielgrzymki dla nas karmelitańskich braci, był apel maryjny prowadzony przez naszego współbrata ojca Piotra Filipka- długoletniego delegata braci, a obecnie Członka Komisji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich ds Braci Zakonnych. Ojciec Piotr podkreślił, że choć przynależymy do różnych rodzin zakonnych, zgromadzeń, żyjemy różną duchowością, to jednak wszyscy czcimy i kochamy Maryję. Na coroczne swoje spotkanie wybieramy właśnie Jej dom, Jej Sanktuarium. Tak naprawdę wszyscy jesteśmy jedną rodziną, bo mamy jedną Matkę Maryję i ze swoimi bólami, troskami przybywamy właśnie do Jej stóp, przybywamy tutaj, gdzie bije serce naszego narodu.

Z drugiej strony, do kogo mamy iść, gdy trudno, ciężko, gdy szukamy umocnienia w swoim powołaniu? Gdzie mamy iść, jak nie do Matki, „która ukojenie da”?

Wszyscy jednogłośnie uznaliśmy tegoroczne, jubileuszowe spotkanie braci zakonnych za bardzo udane. Z utęsknieniem czekamy na kolejną pielgrzymkę braci zakonnych na Jasną Górę i zapraszamy na nią wszystkich, szczególnie tych braci, którzy z różnych powodów nie mogli przybyć w tym roku.

br. Tomasz od Matki Bożej Różańcowej OCD