Urodził się w Calahorra w Hiszpanii w 1564 r. w domu Diego de San Pedro i Anny Ustarroz, ochrzczony został 27 stycznia imieniem Jan. W wieku 18 lat przeszedł z uniwersytetu w Alcala de Henares do nowicjatu karmelitów bosych w Pastranie, gdzie 23 stycznia 1583 r. złożył profesję. W 1585 r. wysłano go do Genui, aby założył pierwszy klasztor poza granicami Hiszpanii. W roku 1593 uczestniczył w kapitule w Cremonie, gdzie nastąpiło oddzielenie karmelitów bosych od karmelitów.
W 1597 r. został powołany do Rzymu do redagowania konstytucji dla Kongregacji włoskiej. Był doradcą kardynałów, papieży i świętych. W 1611 r. wybrano go trzecim przełożonym generalnym. Do wieczności odszedł 28 maja 1615 r. w konwencie św. Sylwestra w Montecompatri, obok Frascati, gdzie do dziś czci się jego nienaruszone ciało. Jego proces beatyfi kacyjny otwarto w Rzymie w 1997 r.
To, o co winno się przede wszystkim starać w Prośbie, to ufność pewna, stała i niewzruszona. Przez taką ufność, daleką od powątpiewania w proszeniu, ma się zupełną pewność, że otrzyma się przez Jezusa Chrystusa to, o co się prosi.
