Hieronim Graciàn urodził się 6 czerwca 1545 r. w kastylijskim mieście Valladolid. Ze strony matki Janiny Dantyszek, córki ambasadora polskiego na dworze królewskim w Hiszpanii, jest spokrewniony z naszą ojczyzną. Jego ojcem był Diego Gracián de Alderete, sekretarz króla Filipa II i żarliwy humanista. Ukończywszy uniwersytet w Alcalá de Henares, Hieronim w 24. roku życia przyjął święcenia kapłańskie i po trzech latach, tj. w 1572 r. wstąpił do Karmelu w Pastranie. Po złożeniu ślubów zakonnych włączył się w dzieło reformatorskie św. Teresy od Jezusa, bardzo blisko z nią współpracując. Odegrał bardzo ważną rolę w rodzącym się Karmelu Terezjańskim, jako komisarz apostolski, a w latach 1581-1582 pierwszy prowincjał nowej gałęzi Zakonu. Wskutek nieporozumień i napięć, jakie przeżywała Reforma w pierwszych latach po śmierci św. Teresy, w 1592 r. został wydalony z Karmelu. Zrehabilitowany pod koniec życia przez papieża Klemensa VIII i mianowany biskupem w Armenii (nie objął urzędu), zmarł jako karmelita dawnej obserwancji w Brukseli 21 września 1614 r.

Pozostawił po sobie wiele cennych, chociaż bliżej nieznanych w Polsce pism zawierających doktrynę dotyczącą życia duchowego, naznaczoną bardzo mocno rysem terezjańskim.

W 2005 r. Stolica Apostolska wydała „Nihil obstat” na rozpoczęcie jego procesu beatyfikacyjnego. Trwa przedprocesowa faza dochodzenia zmierzającego ku beatyfikacji o. Graciána, tj. analiza jego pism przez cenzorów teologów i zbieranie dokumentacji przez komisję historyczną.