Sługa Boży biskup Adolf Piotr Szelążek
1865-1950




Na przestrzeni historii ludzkości, Pan Bóg wzbudzał heroiczne postawy wśród wiernych, żyjących tak jak my dziś, aby podejmując zmaganie z własnym egoizmem, starali się o lepsze „jutro” w swoim środowisku. Do takich niezwykłych  postaci należy Sługa Boży biskup Adolf Piotr Szelążek (1865-1950), który przez całe swoje długie życie zabiegał o wzrost Królestwa Bożego na ziemi, aby Bóg był znany i kochany pośród swoich braci.

Jezus jest samą miłością! Więc dla tej miłości pragnie się z nami zjednoczyć, a jednocześnie jest Wszechmocny, więc może złamać wszelkie przeszkody tamujące to zjednoczenie.

ŻYCIE SŁUGI BOŻEGO

Sługa Boży pochodził ze Stoczka Łukowskiego, urodzony na ziemi naznaczonej krwią świętych Męczenników Podlaskich. Seminarium diecezjalne ukończył w Płocku (26 maja 1888), gdzie jako młody kapłan angażował się bardzo w sprawy społeczne i patriotyczne oraz charytatywne, podejmując działania na rzecz poprawy sytuacji najbardziej potrzebujących, szczególnie dzieci i młodzieży. W 1918 r. został biskupem pomocniczym diecezji płockiej. Pracował w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Warszawie. Podczas pertraktacji pokojowych w Rydze (1920-1921) bp Szelążek stawał w obronie wyznawców Kościoła w Rosji. Jako delegat Episkopatu czynnie uczestniczył przy opracowaniu Konkordatu pomiędzy Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską (1925). Po ratyfikacji tej ustawy dbał o wprowadzenie w życie i przestrzeganie przepisów konkordatowych. Papież Pius XI powołał go do prowadzenia rozmów z Marszałkiem Józefem Piłsudskim. W 1925 r. został ordynariuszem diecezji łuckiej na Wołyniu. 1 sierpnia 1936 r. założył w Łucku (obecnie Ukraina) Zgromadzenie Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus, którego dom generalny (od 1967 roku) znajduje się w Podkowie Leśnej, diec. warszawskiej. W styczniu 1945 r. został aresztowany przez NKWD i oskarżony o szpiegostwo na rzecz Watykanu. Więziono go najpierw w Łucku a później w Kijowie. Po przeprowadzeniu śledztwa, skazano go na karę śmierci. Jednak dzięki interwencji Stolicy Apostolskiej, po 16 miesiącach bardzo trudnych warunków więziennych, w 1946 r. został deportowany do Polski. Ostatnie lata życia spędził w Zamku Bierzgłowskim koło Torunia, gdzie zmarł 9 lutego 1950 r. Został pochowany pod prezbiterium w kościele św. Jakuba w Toruniu.

Trwający proces beatyfikacyjny Sługi Bożego biskupa Adolfa Piotra Szelążka, który jest w fazie rzymskiej w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, daje nam możliwość lepszego prześwietlenia tej postaci i postawienia jej na „świeczniku” świata.

TROSKA O ZABEZPIECZENIE RELIKWII

Dnia 23 stycznia 2018 r., miała miejsce ekshumacja doczesnych szczątków Sługi Bożego biskupa Adolfa Piotra Szelążka oraz przeniesienie ich z krypty prezbiterium kościoła św. Jakuba w Toruniu, do nowego sarkofagu, umieszczonego w południowej nawie tego samego kościoła, w miejscu dostępnym dla każdego. Był to jeden z etapów toczącego się procesu beatyfikacyjnego.

Relikwie to materialne pozostałości, pochodzące przede wszystkim z ciała świętego (ale nie tylko), które Kościół katolicki, po zbadaniu ich autentyczności, z należytym szacunkiem używa w liturgii i w nabożeństwach dla dobra duchowego wiernych. Jedność ze świętymi pomaga nam budować wspólnotę wiary i miłości między braćmi już tutaj na ziemi. Relikwie świętych są zatem szczególnym znakiem ich obecności, jak również zbawczej obecności Boga, wyrażającej się w tajemnicy świętych obcowania.

EKSHUMACJA DOCZESNYCH SZCZĄTKÓW SŁUGI BOŻEGO

Prace ekshumacyjne, w części których wziął udział bp Wiesław Śmigiel, ordynariusz toruński, zostały przeprowadzone przez  Komisję mianowaną w tym celu 10 października 2017 r. na czele z delegatem biskupim o. dr. hab. Szczepanem T. Praśkiewiczem OCD, konsultorem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Wydobyte z trumny kości Sługi Bożego zostały oczyszczone, kanonicznie rozpoznane przez biegłych z anatomii  i złożone do podwójnej trumny: wewnątrz ocynkowanej, obudowanej na zewnątrz ciemnym drewnem dębowym. Trumnę metalową zamknięto hermetycznie, następnie podwójną trumnę opieczętowano lakową pieczęcią biskupa toruńskiego.

Złożeniu doczesnych szczątków do sarkofagu, wykonanego według projektu artysty rzeźbiarza Tadeusza Wojtasika z Torunia, towarzyszyła modlitwa Nieszpór, podczas której siostry ze Zgromadzenia św. Teresy od Dzieciątka Jezus, w obecności swego duchowego Ojca i Założyciela, odnowiły śluby zakonne, w duchu swego charyzmatu.

Po skończonej liturgii przeniesienia doczesnych szczątków Sługi Bożego bpa Adolfa Piotra Szelążka, ordynariusz toruński – ks. bp Wiesław Śmigiel przewodniczył Mszy św. o rychłą beatyfikację Sługi Bożego i przybliżył w homilii jego sylwetkę i przesłanie.

Proces beatyfikacyjny Sługi Bożego bpa Adolfa Piotra Szelążka przeprowadzony w diecezja toruńskiej zakończył się w 2016 roku a obecnie jest w fazie rzymskiej i trwa opracowywanie Positio na temat heroiczności życia, cnót i sławy świętości.

WZÓR NA WSPÓŁCZESNE CZASY

Przede wszystkim Sługa Boży dał się poznać jako ten, który bez reszty umiłował Kościół, Mistyczne Ciało Chrystusa, złożone z ludu Bożego i hierarchii. Niezachwianie wierzył w świętość Kościoła, pomimo słabości i grzeszności jego członków, gdyż przeniknięty duchem nadprzyrodzonej miłości i wiary wiedział, że jego fundamentem jest Zbawiciel, Syn Boży, którego Bóg Ojciec posłał na ziemie, aby był gwarantem trwałości i prawdziwej świętości. Zatem widzimy w Słudze Bożym bardzo wyraźny przykład dla wszystkich chrześcijan umiłowania Kościoła i niezachwianej wiary w jego świętość. Jest to świetlana postać na współczesne czasy, gdy daje się zauważyć poważny kryzys eklezjalny w sercach wiernych, krytykę wobec struktur kościelnych i brak spojrzenia nadprzyrodzonego na rzeczywistość duchową. Sługa Boży biskup Adolf Piotr Szelążek w swoim nauczaniu i postępowaniu kieruje naszą uwagę na wyższy poziom spostrzegania świata, na głębszy wymiar wolności serca, z której rodzi się decyzja stanięcia w obronie Boga, prawdy, wartości nieprzemijających. Swoje nauczanie przypieczętował postawą życia, godząc się na prześladowanie, uwięzienie a nawet wyrok śmierci, by dać dowód prawdzie, że ukochał Kościół i gotów jest oddać za niego życie.

Sługa Boży biskup Adolf Piotr Szelążek traktował Kościół jako Mistyczną Oblubienicę. Z tej więzi oblubieńczej wypływała prawdziwa i głęboka miłość do kapłaństwa, do współbraci w powołaniu i służbie Chrystusowi. Jako ordynariusz diecezji łuckiej, traktował kapłanów z ojcowską troską, wychodził naprzeciw ich potrzebom i wymagał od nich świętości, gdyż jak mawiał: Ten, Kto uczy w Kościele, jaśnieć powinien równie nauką jak i świętością. Ponieważ nauka, bez życia świętego rozzuchwala człowieka, świętość zaś bez nauki niepożytecznym go czyni. W obecnych czasach, gdy godność kapłańska jest wystawiona na wielkie próby, oczerniania, pomniejszana, on, Sługa Boży staje na straży świętości powołania i sakramentu kapłaństwa, wskazując na niezachwiany fundament jakim jest sam Chrystus Pan.

Przeniknięty nauczaniem św. Teresy od Dzieciątka Jezus, ukazał w praktyce, jak wcielać w życie jej małą drogę ufności, miłości i całkowitego zdania się na Boga.  Stał się w ten sposób przykładem dla założonego przez siebie Zgromadzenia Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus w wypełnianiu charyzmatu i misji apostolskiej, by nieść i szerzyć miłość dla Najwyższej Miłości. Ojciec Założyciel jest wzorem niesienia pomocy najuboższym i potrzebującym na współczesnych areopagach świata. Jego wrażliwość serca, otwartego na znaki czasu i odczytywanie wyzwań Bożych w Kościele są wciąż inspiracją dla kolejnych pokoleń sióstr, by jak Założyciel, z całkowitym zawierzeniem otwierać się na działanie ducha Bożego i z ufnością poddawać się pod jego prowadzenie. Za przykładem św. Teresy od Dzieciątka Jezus, był rozpalony pragnieniem głoszenia Chrystusa na krańcach ziemi, by Dobrą Nowinę zanieść  ubogim, pozbawionym nadziei, pogubionym duchowo, moralnie i materialnie. Miłość do Kościoła wyrażał w trosce o potrzebujących, bo i Chrystus przyszedł zbawić i ocalić to co zginęło.

Swoim życiem pozostawił przykład dla każdego wierzącego, jak wytrwać w wierze ojców, jakimi wartościami kierować się w życiu, by zachować spójność między wiarą, umysłem i sercem. Po wielu latach, które upłynęły od jego śmierci, inspiruje swoją duchowością odkrywaną na nowo, stąd też staje się wciąż aktualnym wzorem do naśladowania. I nie tylko to, ale jest jeszcze bardziej przyjacielem drogi, by jak św. Teresa od Dzieciątka Jezus, przejść z każdym z nas drogę oczyszczenia i przemiany aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa (Ef 4,13).

Niech zatem przykład życia Sługi Bożego biskupa Adolfa Piotra Szelążka, będzie zachętą dla każdego z nas do wstępowania w jego ślady, poznawania historii życia i przyzywania jego pomocy, byśmy mogli doświadczyć jego wielkiego wstawiennictwa przed Bogiem w naszych potrzebach i sprawach.

W przypadku otrzymania szczególnej łaski lub cudu prosimy o poinformowanie sióstr Terezjanek w Podkowie Leśnej, ul. Ejsmonda 17, lub napisanie e-maila na adres: hiacyntacst@gmail.com

WSPÓLNA MODLITWA O RYCHŁĄ BEATYFIKACJĘ

W kościele św. Jakuba w Toruniu każdego 9 dnia miesiąca o godz. 18.00 jest sprawowana msza św. o rychłą beatyfikację Sługi Bożego biskupa Adolfa Piotra Szelążka. Także w domach sióstr Terezjanek codziennie odmawiana jest modlitwa za przyczyną Ojca Założyciela w różnych intencjach, z prośbą o łaskę cudu i jego beatyfikację. Zapraszamy zainteresowanych do włączenia się w ten nurt modlitwy o cud oraz o nadsyłanie intencji.

s. Hiacynta Augustynowicz CST
postulator procesu beatyfikacyjnego

Modlitwa za wstawiennictwem Sługi Bożego o rychłą beatyfikację
Boże, Ojcze Wszechmogący, który obdarzyłeś sługę swego biskupa Adolfa Piotra pełnią Chrystusowego kapłaństwa, mądrością w służbie Kościołowi, dobrocią serca wobec ubogich i pokrzywdzonych oraz ukochaniem drogi duchowego dziecięctwa, spraw, abyśmy wsparci jego przykładem stale wzrastali w wierze oraz miłości Boga i bliźniego. Pozwól nam cieszyć się jego chwałą w niebie i udziel łask, o które Cię za jego przyczyną z pokorą i ufnością prosimy. Amen.