W niedzielę 3 marca 2019 r., o godz. 16.00, nazajutrz ekshumacji i rekognicji doczesnych szczątków o. Rudolfa Warzechy OCD i ich przeniesienia z cmentarza parafialnego do kościoła karmelitów bosych w Wadowicach, bp Roman Pindel z Bielska przewodniczył Mszy św. o beatyfikację Sługi Bożego i pobłogosławił sarkofag, w którym została złożona hermetycznie zamknięta trumna z jego kośćmi.

Nad usytuowanym w głębi lewej nawy kościoła sarkofagiem, jego wykonawca – pragnący pozostać w anonimacie stolarz-artysta spod Wadowic – umieścił wykonany w drewnie stylizowany herb Zakonu Karmelitów Bosych z portretem Sługi Bożego, pędzla lokalnego malarza, który w duchu skromności też prosił, by nie upubliczniać jego imienia.

Zauważmy, że czynności ekshumacyjno-rekognicyjne, zwieńczone pobłogosławieniem sarkofagu, zostały zrealizowane dokładnie w dwudziestą rocznicę śmierci Sługi Bożego: o. Rudolf Warzecha zmarł bowiem 27 lutego 1999 r., a 4 marca tegoż roku odbył się jego pogrzeb pod przewodnictwem przełożonego generalnego karmelitów bosych z Rzymu, o. Kamila Maccise OCD, z licznym udziałem duchowieństwa i wiernych.

Bp Roman Pindel, znający Sługę Bożego od dzieciństwa i świadek w jego procesie beatyfikacyjnym, wszak jest wadowiczaninem z urodzenia, w swej homilii powiedział m.in.: „Nasz kandydat do chwały ołtarzy spędził w tym klasztorze najpierw 3 lata, w trudnym czasie zamykania domów zakonnych od 1948 do 1951 r., a następnie swoje ostatnie 18 lat życia, od 1981 do 1999 r. Zmarł tutaj, w powszechnym przekonaniu o jego świętości”. Nawiązując do czytania z Księgi Syracha i sentencji zawartej w odczytanym fragmencie niedzielnej ewangelii, że „z obfitości serca mówią usta”, biskup zwrócił uwagę, że każde słowo człowieka ujawnia to, co on nosi w swoim sercu. „A o. Rudolf – mówił kaznodzieja – nosił w swoim sercu miłość do każdego napotkanego człowieka. Ludzie, którzy go po raz pierwszy spotykali, byli zdumieni jego aprobatą i radością z jaką podchodził do dawnych znajomych i do ludzi dopiero co poznanych. Jego mowa wciąż świadczyła o tej stałej dyspozycji miłowania ludzi tak, jak Bóg miłuje każdego człowieka. Dlatego, mimo że zakończyła się jego ziemska pielgrzymka, nie brakuje świadectw składanych w czasie przesłuchań, świadczących o dobrych owocach jego świętego życia, dowodów jego heroicznego zaangażowania i modlitwy. To wszystko uzewnętrznia to, co on nosił w swoim sercu, jak rozstrzygał różne sprawy, jak modlił się, jak słuchał Boga, jak musiał zmagać się o świętość. (…) Prośmy więc także o dar znaku dla Kościoła i świata, o cud za przyczyna o. Rudolfa, abyśmy mogli czcić go na naszych ołtarzach”

Prace ekshumacyjne, w części których wziął udział ks. abp Marek Jędraszewski, metropolita krakowski, zostały przeprowadzone za zgodą Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych z Rzymu oraz Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Wadowicach.

o. Szczepan Praśkiewicz OCD
postulator