Peregrynacja Matki Bożej Uśmiechu

„Dzień 13 maja 1883 roku, święto Pięćdziesiątnicy. Leżąc w łóżku, zwróciłam mój wzrok na oblicze Matki Bożej i nagle Najświętsza Dziewica ukazała mi się niezwykle piękna – nigdy wcześniej niczego podobnego nie widziałam. Jej twarz promieniowała dobrem i czułością nie do opisania, jednak najbar-dziej zapadł w mą duszę czarujący uśmiech Najświętszej Dziewicy.
W tym momencie wszystkie moje bóle zniknęły, a spod moich powiek wy-płynęły dwie ogromne łzy i potoczyły się po mej twarzy. Były to łzy czystej radości… Ach, pomyślałam, Najświętsza Dziewica uśmiechnęła się do mnie, jestem szczęśliwa (…). To z jej przyczyny, dzięki jej intensywnym modli-twom, otrzymałam łaskę uśmiechu Królowej Nieba”.

(„Dzieje duszy” św. Teresa od Dzieciątka Jezus)

Statua Matki Bożej Uśmiechu nad sarkofagiem św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza w klasztorze karmelitanek Bosych w Lisieux.
Statua Maryi, która rozpoczyna peregrynację do Domów zakonnych Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, z okazji rozpoczętego drugiego stulecia Zgromadzenia, jest kopią figury, przed którą św. Teresa z Lisieux, mając dziewięć lat, otrzymała łaskę uzdrowienia przez uśmiech Najświętszej Maryi Panny.

Wędrująca Figura Matki Bożej Uśmiechniętej jest darem jubileuszowym dla Zgromadzenia, ofiarowanym, przez nasze siostry z domów francuskich, do Domu Generalnego Zgromadzenia w Markach. Została poświęcona przez o. Jakuba Kamińskiego, karmelitę bosego, dnia 31 grudnia 2020 roku.

INTENCJE Peregrynacji:

ZA KAPŁANÓW