Nowy Przeor

Ojciec Jan od Krzyża staje się w pełni członkiem wspólnoty Los Mártires. W tym otoczeniu, tak przystosowanym do kontemplacji Boga i natury, nie spędził nawet dnia bez poczucia odpowiedzialności za wspólnotę i troski o potrzeby najbliższych. Od samego początku nowy przeor bada potrzeby i możliwości klasztoru. Wspólnota nie jest liczna, dom mały, ogród ubogi. Z drugiej strony miasto żyje płomienną wiarą, a pejzaż nieporównywalnej piękności ofiarowuje cármenes (ogrody) oraz równiny z jednej strony, naprzeciwko zaś Alhambrę i Sierrę Nevada.

W następstwie pierwszych obserwacji Jan ma już opracowany w dużej części plan działania. Granada stawia przed nim poważne zadanie ożywienia wspólnoty, uporządkowania spraw domu zakonnego i ogrodu, służenia karmelitankom bosym. Piękno przyrody pobudza go do kontemplacji i wyostrza jego wrażliwość estetyczną. Rezultaty przewyższyły oczekiwania.

Ojciec Jan będzie miał czas i sposobność zrealizowania wszystkich swoich planów. Podczas zgromadzeń legislacyjnych opowiadał się często przeciw powtórnemu wybieraniu na przełożonych tych samych osób, ale nie udało się wprowadzić takiego prawa w życie. Faktycznie, w ciągu dwudziestu trzech lat spędzonych w Karmelu reformowanym, wciąż powierzano mu jakieś funkcje i zadania, z wyjątkiem miesięcy spędzonych poza klasztorem w Avila i Toledo.

Okres granadeński bije jednak rekordy. W ciągu sześciu lat został wybrany trzykrotnie przeorem i raz prowincjałem. Oto kolejność tych funkcji: 1)W połowie 1581 został wybrany przeorem Granady, gdy przebywał jeszcze w Baeza. 2) W maju 1583 ponownie wybrano go przeorem Granady podczas kapituły w Almodóvar. 3) W maju 1585, na kapitule prowincjalnej w Lizbonie kończy urząd przeora i zostaje wybrany drugim definitorem. 4) W październiku 1585, na kapitule obradującej w Pastranie, został wikariuszem prowincjalnym Andaluzji. 5) W kwietniu 1587 kończy urząd wikariusza prowincjalnego i zostaje wybrany ponownie przeorem Granady na kapitule w Valladolid.

“Żaden klasztor nie jest lepszym przykładem sposobu nauczania i rządzenia Jana od Krzyża, jak Los Mártires w Granadzie” (Silverio de S. Teresa). Wiemy z poprzedniego rozdziału, jak ojciec Jan spełniał obowiązki przełożonego. Podobnie było w Granadzie na stanowisku przeora. Dla niego być przeorem znaczy: wypełniać wiernie codzienne obowiązki jak każdy inny zakonnik, być nauczycielem duchowym wspólnoty, kierującym i pracownikiem zarazem przy budowie domu i uprawie ogrodu, spowiednikiem i kierownikiem duchowym karmelitanek bosych i wszystkich, którzy się zwrócą do niego, dobroczyńcą dla biednych, pielęgniarzem chorych… Spełnia swe obowiązki według własnego stylu, mając na względzie potrzeby osób i domu.

Zajmiemy się teraz poszczególnymi aspektami tej działalności.