Cud do kanonizacji holenderskiego karmelity

Podczas audiencji dla kard. Marcello Semeraro, Prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, 25 listopada 2021 r. Ojciec Święty Franciszek zatwierdził cud do kanonizacji bł. Tytusa Brandsmy, holenderskiego karmelity, męczennika obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie przebywał wraz z kapłanami polskimi i zmarł z wycieńczenia, zabity śmiertelnym zastrzykiem 26 lipca 1942 r. Wielu z polskich współwięźniów wspomina go z sympatią, jako prawdziwego, świadka Chrystusa. Beatyfikował go 3 listopada 1985 r. św. Jan Paweł II.

Cud zatwierdzony do beatyfikacji bł. Tytusa dotyczy uzdrowienia jednego z jego współbraci zakonnych ze Stanów Zjednoczonych „z czerniaka węzłów chłonnych z przerzutami”. Biopsja wykazała, że „czerniak guzkowaty złośliwy” objął „śliniankę przyuszną, okolicę skroniowej, a liczne guzki były obecne także w przyusznicy i szyi”. Dnia 30 lipca 2004 chory przeszedł operację i 4 sierpnia został wypisany do domu w stanie dobrym, jakkolwiek rokowania lekarzy były negatywne.

O wstawiennictwo bł. Tytusa prosił sam uzdrowiony, zapraszając do modlitwy za jego przyczyną także, swoich krewnych, parafian (pełnił bowiem posługę proboszcza), współbraci, siostry zakonne i kapłanów. Otrzymał też od jednego ze współbraci relikwię błogosławionego i przykładał ją do chorych miejsc.

Lekarze badający chorego uznali, że jego szybkie, trwałe i całkowite wyzdrowienie jest niewytłumaczalne z medycznego punktu widzenia, a teologowie wykazali związek przczynowo-skutkowy pomiędzy nim a modlitwą do bł. Tytusa.

Zgodnie z procedurą, gdy papież zwoła konsystorz zwyczajny kardynałów i otrzyma jego zgodę, przystąpi do kanonizacji tego wielkiego syna Karmelu, wielkiego teologa, czciciela Matki Bożej, obrońcy godności osoby ludzkiej i patrona dziennikarzy.

Szczepan T. Praśkiewicz OCD

Za: www.causesanti.va