Urodziłem się 15 lutego 1954 roku w Olszynach – diecezja tarnowska. Mając za sobą ukończone Technikum Budowlane a jednocześnie pięć lat pracy zawodowej w jednym z krakowskich przedsiębiorstw budowlanych, wstąpiłem do Zakonu Karmelitów Bosych w roku 1976. Po skończonym nowicjacie i dwuletnich studiach filozoficznych zostałem skierowany na studia teologiczne do Papieskiego Fakultetu Teologicznego „Teresianum” w Rzymie na dalszą teologiczną edukację. Po trzech latach przyjąłem święcenia kapłańskie i przez dalsze dwa lata kształciłem się w dziedzinie chrześcijańskiej duchowości. W roku 1984 wróciłem do kraju ze stopniem licencjata teologii, zajmując się trochę formacją naszych alumnów oraz wykładami w naszym Kolegium Filozoficznym w Poznaniu z zakresu Teologii życia duchowego.

W roku 1988 zostałem skierowany do naszego klasztoru w Krakowie, gdzie mieści się Kolegium Teologiczne, i tutaj, kontynuując wykłady dla naszych alumnów, podjąłem studia doktoranckie na PAT, które zwieńczyłem stopniem doktora teologii ze specjalizacją z duchowości. Natychmiast otrzymałem propozycję wykładów na Prymasowskim Instytucie życia Wewnętrznego w Warszawie w trybie zaocznym, które prowadziłem przez 18 lat aż do roku 2008. Pokłosiem tych warszawskich wykładów, ale nie tylko, jest podręcznik „Teologia komunii z Bogiem. Synteza teologii duchowości”, który od roku 2001 do dzisiaj doczekał się już czterech wydań i kilku dodruków. Po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego w roku 2000 zostałem zatrudniony na PAT w Krakowie (obecnie Uniwersytet Papieski Jana Pawła II), gdzie od razu otrzymałem kierownictwo nad specjalnie dla mnie utworzoną Katedrą Historii Duchowości. W roku 2005 uzyskałem tytuł naukowy profesora a w roku 2011 stopnień profesora zwyczajnego. W roku 2005 podjąłem wykłady z Teologii duchowości na drugim pełnym etacie w Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Dojazd w tak odległe od Krakowa miejsce, by prowadzić maraton zajęć (kilkanaście godzin w ciągu dwóch dni), był niezwykle uciążliwy, dlatego po trzech latach, gdy tylko moja obecność na tej Uczelni przestała być nieodzowna, złożyłem wymównie i pracuje już tylko na UPJPII.

Warto jeszcze dołączyć wątek o Karmelitańskim Instytucie Duchowości funkcjonującym od 25 lat przy naszym krakowskim klasztorze. Zainspirowany i dopingowany przez współbraci z Poznania, zaprosiłem z wykładami jeszcze kilku kolegów z odpowiednim wykształceniem i rozpoczęliśmy pierwszy rok akademicki w październiku 1991 roku. Pomysł okazał się bardzo trafiony, do tego stopnia, że po niecałych 10 latach konieczną okazała się budowa specjalnego budynku z przeznaczeniem m.in. na Instytut. Obecnie oprócz fachowych wykładów z dziedziny chrześcijańskiej duchowości, organizujemy też Dni duchowości karmelitańskiej w pierwszej połowie maja a także co miesięczne warsztaty i skupienia dla wszystkich chętnych. Po latach obfitości jedynym właściwie zmartwieniem jest teraz stosunkowo mała liczba studentów.

Oprócz pracy dydaktycznej i naukowej, której owocem jest też kilkanaście książek autorskich i redagowanych, jestem człowiekiem wielu pasji. Wraz z upływającym czasem jedna pasja zastępuje drugą lub nakłada się na nią. Od ponad 9 lat dominującą pasją jest poszukiwanie fotograficznych kadrów. Jako amator nie czujący w tym względzie żadnych zewnętrznych presji, mogę oddawać się tym poszukiwaniom swobodnie, ograniczony jedynie ważniejszymi obowiązkami kapłańskimi, zakonnymi i naukowymi.