2 lutego Kościół świętuję Dzień Życia Konsekrowanego. W dniu, w którym wspominamy ofiarowanie Jezusa w świątyni, wspominamy również nasze oddanie się Bogu, nasz początek życia zakonnego, kiedy to zostaliśmy zawołani.

Aby pójść natychmiast za Jezusem, jak uczynili to pierwsi uczniowie, trzeba najpierw usłyszeć i rozpoznać Jego głos. Nauczyć się rozpoznawać Jego szept miłości pośród wielu innych głosów. Jezus powiedział, że „nikt nie może przyjść do Niego jeśli go nie pociągnie Ojciec”. Pozwolić Ojcu, by pociągnął mnie ku Chrystusowi, na Jego drogę. Czasem może dla mnie bardzo niewygodną, niezbyt interesującą, niezbyt ambitną, szarą, niezrozumiałą – uwierzyć, że na niej Ojciec ukrył dla mnie życie, szczęście.

Iść bez wahania oddając wszystko, oddając życie, wbrew logice świata. Dla Jego spojrzenia miłości, dla Jego Słowa pełnego mocy, być gotową na wszystko. Na porzucenie wygodnego porządku życia. Uwierzyć Słowu Jezusa, Jego obietnicy, że „stokroć więcej otrzymam…”.

karmelitanki  bose – Spręcowo