Dnia 23 czerwca 1971 roku 11 misjonarzy opuściło Polskę. Poprzez Paryż i Rzym, gdzie przyjął ich na audiencji papież Paweł VI, 1 września przybyli oni do Bujumbury, stolicy Burundi. Byli to: o. Leonard Kowalówka (+) – fundator naszych misji, o. Teofil Kapusta (+), o. Jan Kanty Stasiński, o. Kasjan Dezor (+), o. Klaudiusz Spyrka, o. Edmund Wrzesiński (+), o. Sylwan Zieliński, o. Kamil Ratajczak, o. Eliasz Trybała, br. Marceli Ślusarczyk (+) i br. Sylwester Szypowski.

W Burundi misjonarze pracowali na terenie dwóch rozległych parafii: Mpinga i Musongati, z licznymi stacjami misyjnymi. Od 1973 roku wspomogły ich polskie siostry ze Zgromadzenia Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Z powodu prześladowania religijnego w Burundi misjonarze, zmuszeni do opuszczenia kraju, przenieśli się w 1983 roku do Rwandy, gdzie przyjęli parafię w Rugango. Dwa lata później przybyły tam też siostry karmelitanki Dzieciątka Jezus. W roku 1985 założono w Butare, uniwersyteckim centrum Rwandy, dom formacyjny i rekolekcyjny „Mater Carmeli”, a w roku następnym podjęto pracę w parafii w Gahundze, nieopodal granicy z Ugandą i Kongiem. Gdy w lutym 1990 roku pozwolono misjonarzom powrócić do Burundi, przekazali diecezji rwandyjską parafię w Rugando i wrócili do Musongati w Burundi. Oczywiście nastąpiły też zmiany w ich szeregach, bo niektórzy z weteranów pracy misyjnej powrócili do Polski, a do Afryki udali się młodsi ich współbracia. Dziś do Wikariatu Regionalnego przynależą z Polski: o. Kamil Ratajczak, o. Eliasz Trybała, o. Bartłomiej Kurzyniec, o. Zbigniew Nobis, o. Fryderyk Jaworski, o. Maciej Jaworski i o. Paweł Porwit.