Tożsamość, misja i rozwój ducha braterskiego we wspólnocie lokalnej.
Taki był wiodący temat Kapituły Prowincjalnej Krakowskiej Prowincji Zakonu Karmelitów Bosych, która odbyła się w Domu Rekolekcyjno-Pielgrzymkowym w Wadowicach w daniach 24.04-03.05.2017. Prace kapituły uwieczniał jako fotograf jej uczestnik – o. Jerzy Gogola. Oto mały komentarz do jego galerii.
Kapituła rozpoczęła się dniem skupienia, który prowadził o. Szymon Hiżycki OSB, opat tyniecki. Na jego zakończenie miała miejsce agapa powitalno-imieninowa.
Nazajutrz, we wtorek 25 kwietnia, po Eucharystii z zawierzeniem Prowincji Duchowi Świętemu, Relację o życiu Prowincji przedstawił o. prowincjał Tadeusz Florek. Uzupełniły ją dopowiedzenia o. Oktawiana Stokłosy o posłudze Mniszkom Karmelitankom Bosym i o. Krzysztofa Górskiego o zaangażowaniu wobec Świeckiego Zakonu. Z kolei o. Jarosław Janocha, ekonom Prowincji, przedłożył Relację o stanie ekonomicznym Prowincji. Po debacie i zatwierdzeniu relacji przystąpiono do otwarcia kopert i podliczeniu głosów na kandydatów prowincjała.
Środa była dniem wyborów o. Prowincjała (rano) i radnych Prowincji (popołudniu). Przełożonym prowincjalnym został na ponowna kadencję o. Tadeusz Florek a radnymi: o. Łukasz Kasperek (reelekcja), o. Wiesław Kiwior, o. Jarosław Janocha (reelekcja) i o. Paweł Hańczak. Wybrano też delegata Prowincji na Kapitułę Generalną, którym został o. Szczepan Praśkiewicz, oraz jego zastępcę – o. Fryderyka Jaworskiego. Po wyborze Ojca Prowincjała miało miejsce uroczyste „Te Deum” i homagium kapituły oraz wspólnoty wadowickiego klasztoru.
Sesje wyborcze zakończyły się we czwartek rano, powołaniem przeorów, którymi w pięciu klasztorach zostali przeorzy dotychczasowi. Są to klasztory w Krakowie-Śródmieściu (o. Marian Zawada), Lublinie (o. Piotr Jackowski), Czernej (o. Leszek Stańczewski), Wadowicach (o. Grzegorz Irzyk) i w Krakowie-Prądniku Białym (o. Benedykt Belgrau). Nowych przeorów powołano natomiast dla klasztorów w Przemyślu (o. Piotr Krupa) i w Munster w Stanach Zjednoczonych (o. Franciszek Czaicki).
Od czwartkowego popołudnia kapituła skupiła swoją uwagę na omawianiu licznych zagadnień dotyczących życia Prowincji i jej wspólnot. W refleksję nad poszczególnymi zagadnieniami wprowadzali kapitulnych prelegenci, już to członkowie kapituły, już to zaproszeni spoza niej. Po referatach następowała dyskusja moderowana przez o. prowincjała i formułowano wnioski. Omówiono obszernie problematykę misyjną, zwłaszcza kwestie związane z powołaniem Wikariatu Regionalnego w Burundi i Rwandzie, jego statutem i zaplanowanym Pierwszym Kongresem Kapitulnym. Głos zabierali przede wszystkim: o. Fryderyk Jaworski i o. Dieudonné Ruhanyuara, przedstawiciele i misji oraz o. Jan Krawczyk, prowincjalny sekretarz misji. Z kolei, po przedłożeniu o. Sławomira Chudzika z Reisach, kapitulni pochylili się nad rzeczywistością pracy polskich współbraci w Niemczech w zmieniających się warunkach ich codziennego życia, wyrażając im wdzięczność za wspomaganie Prowincji. Skupiono się też na przeanalizowaniu sytuacji Zakonu na Ukrainie (o. Józef Kucharczyk, o. Benedykt Krok), na Słowacji (o. Stanisław Miernik), na Łotwie (o. Stanisław Praciak) i w Stanach Zjednoczonych (o. Wacław Lech, o. Bronisław Socha).
Najwięcej czasu kapitulni poświęcili refleksji nad wieloaspektowością życia wspólnotowego, począwszy od rozumienia wspólnoty w sensie teologalnym (o. Piotr Nyk) i w kluczu terezjańskim (o. Jerzy Gogola). Zagadnienie misji wspólnoty przedstawił o. Albert Wach, o zatroskaniu Prowincji o wspólnotowy wymiar życia klasztorów mówił o. Andrzej Ruszała, a o blaskach i cieniach w życiu klasztorów – o. prowincjał Tadeusz Florek. Wiele czasu poświęcono refleksji dotyczącej posługi przełożonych, w którą wprowadził trójgłos o. Krzysztofa Twarowskiego, o. Stefana Skórnóga i o. Piotra Jackowskiego. Poruszyli oni zagadnienie posługi przełożeńskiej z punktu widzenia przełożonego, następnie z punktu widzenia podwładnych, a także kwestię dotyczącą roli przełożonego jako animatora wspólnoty. Zwieńczeniem rozważań dotyczących życia wspólnotowego były jeszcze następujące kwestie: wyznaczanie priorytetów i planowanie zajęć, zaangażowanie wszystkich w budowanie wspólnoty, kwestia rekreacji wspólnotowych, sprawa ochrony przestrzeni samotności na spotkanie z Bogiem. Kapitulni omówili te kwestie zainspirowani przedmiotowymi przedłożeniami, jakie przedstawili: o. Wiesław Kiwior, o. Piotr Hensel, o. Stanisław Miernik i o. Józef Kucharczyk. Nie zabrakło refleksji na temat formacji stałej we wspólnocie zakonnej, o czym mówił o. Paweł Hańczak, a także o elektronicznych środkach komunikacji społecznej w życiu karmelitańskim, w co wprowadził o. Mariusz Wójtowicz.
Kapituła zagłębiła się też w refleksji nt. posługi duszpasterskiej Zakonu. O aktualnej posłudze apostolskiej wspólnot Prowincji mówił o. Leszek Stańczewski, o możliwościach rozwoju duszpasterstwa szkaplerznego – o. Włodzimierz Tochmański, a propozycję rewizji i priorytetów działań duszpasterskich w świetle charyzmatu terezjańskiego i nowych wyzwań przedstawił o. Grzegorz Tyma.
Miały też miejsce prace w grupach i dyskusje plenarne w celu sformułowania wniosków operatywnych, postanowień i uchwał Kapituły, które będą ukierunkowywać życie i posługiwanie wspólnot Prowincji, by każdy ze współbraci mógł kroczyć „z dobrego w lepsze”, w myśl zawołania św. Teresy od Jezusa (F 29,32), postępując na drodze własnego uświęcenia i owocniej posługując Ludowi Bożemu. Syntezę odpowiedzi poszczególnych klasztorów w sprawie rozporządzeń kapituły przedstawił o. Oktawian Stokłosa.
Każdy dzień pracy kapitulnych rozpoczynał się celebracją liturgii godzin, Eucharystii i dziękczynienia. Głównymi celebransami byli: o. prowincjał, poszczególni Radni Prowincji i delegat prowincjalny z Afryki. Wieczorem miała miejsce recytacja nieszporów, kapitulni oddawali się modlitwie wewnętrznej i odmawiali kompletę.
W niedzielę 30 kwietnia kapitulni pielgrzymowali do klasztoru nowicjackiego – sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Czernej, gdzie zawierzyli Prowincję Matce Najświętszej w Czterechsetlecie erygowania Polskiej Prowincji Zakonu Karmelitów Bosych (1617-2017) i gdzie o. Leszek Stańczewski, ponownie wybrany przeor czerneński, złożył swoje ślubowanie jako kustosz sanktuarium. Zaś w poniedziałek, 1 maja – święto św. Józefa Robotnika, celebrowali z wadowicką wspólnotą zakonną Mszę św. przed łaskami słynącym obrazem Oblubieńca Najśw. Maryi Panny w wadowickim sanktuarium, na zakończenie której o. przeor Grzegorz Irzyk, jako kustosz sanktuarium, złożył ślubowanie gorliwego szerzenia czci św. Józefa. W uroczystości wzięli także udział księża dziekani i proboszczowie wadowiccy – ks. Stanisław Jaśkowiec i ks. Tadeusz Kasperek oraz ks. Jacek Jezierski – przełożony wspólnoty pallotyńskiej z Kopca i przedstawicielki wadowickich wspólnot sióstr albertynek i nazaretanek. Miał też podczas kapituły miejsce obiad zafundowanym przez kapitulnych ze Stanów Zjednoczonych, w którym wzięli także udział współbracia klasztoru wadowickiego, co było bardzo pozytywnym doświadczeniem braterstwa.
Obrady kapituły zakończyły się 3 maja, w uroczystość Matki Bożej Królowej Polski, aktem oddania Prowincji pod opiekę św. Józefa, w jego łaskami słynącym i przyozdobionym pierścieniem św. Jana Pawła II wizerunku, czczonym w karmelitańskim wadowickim sanktuarium. Przełożony prowincjalny, o. Tadeusz Florek, podziękował wszystkim uczestnikom kapituły za ich twórczą pracę i wręczył dokumenty nominacyjne członkom rady prowincjalnej i przeorom, którym kapituła powierzyła w swych wyborach te posługi. Uczestnicy kapituły podziękowali tym, którzy wspierali ich swoją modlitwą. Skierowali też do wszystkich, którzy w swym życiu chrześcijańskim korzystają ze skarbów karmelitańskiej szkoły duchowości, swoje przesłanie, kończące się słowami: „Uświadamiając sobie powagę czasu, w kontekście przeżywanego roku fatimskiego i 400-lecia powstania Polskiej Prowincji, kierujemy do wszystkich Współbraci i Sióstr Karmelitanek Bosych nasze braterskie pozdrowienie i wyrazy komunii. Pragniemy uhonorować również członków Świeckiego Zakonu, wyrażając nasze uznanie za modlitwę, wierność i dynamizm rozwoju. Pozdrowienie kierujemy również do osób konsekrowanych, agregowanych do wielkiej Rodziny Karmelu Terezjańskiego. Obejmujemy także naszą modlitwą i duchowym wsparciem wszystkich związanych z naszą tradycją, a zwłaszcza Rodzinę Szkaplerzną, przynależących do grup modlitewnych, skupionych w kręgach, ruchach i stowarzyszeniach istniejących przy naszych klasztorach, życząc wszelkiego błogosławieństwa i opieki Maryi, naszej Siostry i Matki, w tym szczególnym czasie łaski. Pamiętając o świętym zobowiązaniu wobec tylu wspaniałych poprzedników, jak św. Rafał Kalinowski, bł. Alfons M. Mazurek i Słudzy Boży o. Anzelm Gądek, br. Franciszek Powiertowski i o. Rudolf Warzecha, ufając w Boże Miłosierdzie, z nadzieją i odwagą podejmujemy wyzwania najbliższej przyszłości”.
o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD
