24 października 2021 r., w niedzielne popołudnie, w kaplicy karmelitańskiej uczelni „Teresianum” w Rzymie miała miejsce niecodzienna uroczystość – jubileusz 100-lecia fundacji Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Dlaczego w Rzymie i dlaczego w „Teresianum”?

Trwa rok jubileuszowy i oprócz głównych uroczystości obchodzonych w Sosnowcu w sierpniu br., pod przewodnictwem Nuncjusza Apostolskiego oraz w trzech prowincjach na terenie Polski, każdy dom przeżywa jubileusz w swoim środowisku kościelnym i parafialnym. Stąd też nasze uroczystości w Rzymie, gdzie nieliczna wspólnota karmelitanek Dzieciątka Jezus posługuje od 1973 r. przy Papieskim Wydziale Teologicznym i Międzynarodowym Kolegium Karmelitów Bosych. Organizatorem i pierwszym rektorem tej uczelni, w latach 1926-1945, był właśnie założyciel zgromadzenia – sługa Boży o. Anzelm Gądek OCD (1884-1969). Zgromadzenie liczące dziś ok. 450 sióstr zostało założone w Polsce przez sł. B. Anzelma dnia 31 XII 1921 r., przy współudziale czcigodnej sł. B. Teresy Kierocińskiej (1885-1946). Siostry, żyjące duchem Bożego dziecięctwa, posługują dziś swoim charyzmatem w Kościele w 11 krajach świata.

Mszy św. jubileuszowej w kaplicy „Teresianum” przewodniczył kard. Konrad Krajewski, jałmużnik papieski, a homilię wygłosił abp Grzegorz Ryś, metropolita łódzki. Koncelebrowali: bp Marek Marczak, biskup pomocniczy archidiecezji łódzkiej, ks. Zbigniew Tracz, kanclerz kurii metropolitalnej w Łodzi oraz inni kapłani towarzyszący wizycie biskupów „ad limina” z diecezji, gdzie toczył się proces beatyfikacyjny sł. B. Anzelma Gądka (w fazie diecezjalnej). Była to równocześnie konwentualna Eucharystia międzynarodowej licznej wspólnoty karmelitańskiej, w której aktualnie pracuje kilku Polaków. Przełożonym wspólnoty „Teresianum” jest o. Albert Wach OCD, z prowincji krakowskiej. Wśród zaproszonych gości na uroczystości obecny był także pan Janusz Andrzej Kotański z Małżonką Anną, ambasador RP przy Stolicy Apostolskiej oraz około 80 sióstr zakonnych polskich zgromadzeń pracujących w Rzymie. Uroczystą liturgię jubileuszową uświetnił polifoniczny chór „Gaudium Poloniae” z kościoła pw. Św. Stanisława Biskupa w Rzymie, pod dyrekcją s. Martyny Proszek SSCJ.

W homilii Metropolita Łódzki, wychodząc z tekstu Ewangelii (por. Mk 10, 46b-52) o spotkaniu Pana Jezusa z Bartymeuszem, żebrzącym obok drogi, któremu – dzięki jego wierze - Pan przywrócił wzrok, podkreślił, że dramat tego człowieka dociera do nas, gdy zdamy sobie sprawę, że ten człowiek „z marginesu” żył kiedyś normalnie w społeczności ludu wybranego i widział normalnie. Dlatego prosił Chrystusa, żeby mógł „widzieć ponownie”. Cały tłum natomiast nastawał na niego, żeby się uciszył. Jak zauważył mówca: „To jest jakiś obraz naszego Kościoła. Idziemy wszyscy z Jezusem do świątyni. […] Potrzeba takich ludzi w Kościele, którzy go zauważą, którzy go przyprowadza do Jezusa, którzy nie uciszają go, kiedy krzyczy. […]. Jezus w tym człowieku odkrywa coś, czego nikt inny nie widzi, widzi jego wielkość... Widzi jego wiarę […] Jak mówi papież Franciszek, tu jest ta relacja osobista z Chrystusem, która nie zważa na żadne konwenanse, jest ta relacja po imieniu, jeden do jeden, kiedy można prosić o wszystko…” Nawiązując do Synodu rozpoczętego niedawno w Kościele, kaznodzieja pytał swoich słuchaczy: „Co znaczy przyjąć ubogiego w Kościele, przyjąć ubogiego na tej drodze, którą nazywamy „drogą synodalną”. Idziemy nią... Macie ochotę z nim porozmawiać? Macie ochotę zapytać, co on wie o Kościele, macie ochotę zapytać go, co on rozumie z Jezusa? Macie ochotę chociaż prze chwilę być jego uczniami, kiedy Jezus czyni go nauczycielem wiary? Macie naprawdę na to ochotę? Jak nie, to nie macie ochoty na ten „synodalny Kościół”, do którego nas papież Franciszek zaprasza! Jezus pokazuje na niego, zobaczcie jego wiarę!”

Następnie ks. Arcybiskup zwrócił się do sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus, obchodzących swój Jubileusz 100-lecia. Zauważył, że Sługa Boży o. Anzelm w swojej młodości właśnie z Rzymu przywiózł w sercu ideę ufundowania w Polsce karmelitanek czynnych, apostołujących wśród ubogich, dlatego zgodnie z przesłaniem ich charyzmatu, podkreślił: „Siostrom karmelitankom życzymy absolutnej świeżości ich własnego charyzmatu, życzymy tej umiejętności dostrzegania ludzi, których nikt nie chce widzieć, zatroszczenia się o tych, których nikt inny nie chce zobaczyć; spotkania, które też jest odkryciem, które Jezus pokazuje w Ewangelii, że ten, który wydaje się marginesem, który wydaje się jakimś „odrzutem społecznym”, jest kimś, kto może pokazać niesłychaną lekcję w Kościele tym wszystkim, którzy wydają się bardzo przyzwoici. Nawet za Jezusem idą, są najbliżej Niego i nawet potrafią pokrzyczeć na tych ludzi, żeby się nie odzywali, bo zakłócą ten tryumfalny marsz do świątyni, do Jerozolimy… Bardzo potrzebujemy wszyscy takiej lekcji, potrzebujemy w Kościele takich osób, które widzą „Bartymeuszów” siedzących przy drodze, którzy potrafią zobaczyć w tych „Bartymeuszach” wielkość wiary. Kiedy my mamy niepewność co do tej drogi, oni pokazują. […] Macie, Drogie siostry, niesłychany charyzmat, niech by się cały Kościół od was uczył, niech by się cały Kościół od was zapalił tym Duchem Świętym.”

Po uroczystej Liturgii uczestnicy uroczystości udali się na podwieczorek, przygotowany przez siostry karmelitanki w chiostro pięknego gmachu „Teresianum”. Na koniec w dużej auli został odczytany List m. Błażei Stefańskiej, przełożonej generalnej skierowany do uczestników jubileuszu i do polskich sióstr zakonnych, po czym miała miejsce prezentacja multimedialna na temat historii Zgromadzenia.

Bogu naszemu Maleńkiemu, cześć, dziękczynienie i wierność,
teraz i zawsze!

Opracowała:

s. Konrada Dubel CSCIJ