Dwie siły są zdolne pociągnąć człowieka naprzód: siła przemocy oraz siła miłości. Ludzkie serce nie zostało jednak stworzone do przemocy. Nie rozwija się pod wpływem okrucieństwa, nie dojrzewa w chłodzie obojętności. Popychane przemocą – stawia opór i się zniechęca. Jedynie miłość odnawia zmęczone serca. Ona pociąga łagodnie, dostosowuje się do ludzkiej kondycji. Człowiek, który doświadcza miłości, ma siłę wędrować ciemnymi dolinami i niebezpiecznymi zakamarkami życia. Ten natomiast, który jej nie zna, szybko słabnie. Książka, którą trzymasz w dłoniach, jest próbą spojrzenia na historię miłości Boga do człowieka. Jest szkicem tego, co On czyni dla swoich dzieci.
Serce człowieka jest niczym harfa o dziesięciu strunach, z której Bóg wydobywa najszlachetniejsze melodie (por. Ps 33). Dziesięć strun to dziesięć Boskich tchnień, które nadają strukturę ludzkiemu wnętrzu. Niezrozumiały staje się człowiek bez miłości Boga, rozsypuje się i supła niczym zerwane struny, a jeśli próbuje nadać sobie tożsamość, staje się karykaturą samego siebie. Jedynie miłość Boga pozwala mu odkryć nieocenioną wartość, którą ma, i odnaleźć pokój nawet pośród cierpienia.
Struny ludzkiego wnętrza zachowują swoje brzmienie tylko wtedy, gdy są osadzone w Jezusie – Miłości Ukrzyżowanej. Poruszane dotykiem Ojca – Duchem Świętym – wydają melodie świętości. On dostraja ludzkie wnętrze do Serca Mistrza, a wprawiając je w ruch, wydobywa z niego nieskończony potencjał piękna i duchowej melodii.
Dziesięciostrunna harfa to lira kinnor – starożytny instrument muzyczny króla Dawida (XI–X wiek przed Chrystusem). Niniejsza książka zbudowana jest na wzór Dawidowej liry. Każda struna to jeden z przejawów miłości Boga do człowieka. Miłości, która nadaje tożsamość Jego dzieciom. Dziesięć strun tworzy wielką lirę serca, duchową lirę kinnor. Wśród tych dziesięciu strun można wyróżnić cztery; stanowią one małą lirę duchową. O niej opowiadają ostatnie cztery rozdziały książki. W jej melodie będziemy się wsłuchiwać, patrząc na życie Świętej Teresy z Lisieux. Natomiast pierwsze sześć rozdziałów, czyli sześć strun duszy, wyjaśnią nam Teresa od Jezusa i Jan od Krzyża. Zatem trzech karmelitańskich Doktorów Kościoła odsłoni przed nami pełne brzmienie serca obdarzonego miłością Boga.
Cel tej książki nie jest teoretyczny. To próba udzielenia pomocy każdemu, kto pragnie poznać miłość Boga, a jednocześnie przypomnieć sobie swoją wartość. Jedynie Jego spojrzenie jest lustrem, w którym można rozpoznać prawdę o swojej kruchości oraz nieocenionym pięknie, którym Bóg obdarzył każde swoje dziecko. Mam nadzieję, że przekazane myśli pomogą przyjąć iskrę Bożej miłości wszystkim, którzy po nie sięgną, a dzięki temu Jezus będzie bardziej znany i kochany.
Wydanie tej publikacji ma dla mnie osobiste znaczenie. Pragnę uczynić z niej prezent dla Jezusa w rocznicę moich święceń kapłańskich – rocznicę szczególnego dowodu miłości, którym On mnie obdarzył siedem lat temu. Wiem, że oddaję Mu tylko to, co On sam składał w mój umysł i serce przez minione lata. Sam nie mam niczego oprócz decyzji, którą mogę podjąć dzięki Jego łasce. Mam jednak nadzieję, że Jego miłość, jaką chciałem poprzez te strony wyrazić, pomoże każdemu śpiewać nową pieśń Panu na harfie dziesięciostrunnej i lirze, aby On mógł doświadczyć odrobiny pociechy w świecie, który tak często Go odrzuca.
Jakub Przybylski OCD
Jakub Przybylski jest karmelitą bosym, absolwentem Międzynarodowego Kolegium Teologicznego Teresianum w Rzymie. Ukończył specjalistyczny kurs duchowości św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża na Uniwersytecie Mistyki (Ávila). Jest autorem wielu książek popularyzujących duchowość karmelitańską.
