Zakon karmelitański spotkał się z duchowością ikony już u swych palestyńskich początków. Stare kroniki pielgrzymów do Ziemi Świętej przekazują nam wiadomości o istnieniu w pierwszych dziesięcioleciach XIII wieku na wzgórzach Karmelu, pięknej kaplicy dedykowanej Dziewicy. Kaplica znajdowała się w centrum klasztoru zbudowanego przy źródle Eliasza, przez karmelitańskich eremitów. Nazywali oni siebie Braćmi Błogosławionej Dziewicy Maryi z Góry Karmel. Z wielkim prawdopodobieństwem w owej kaplicy, której ruiny zachowały się do naszych czasów, na miejscu centralnym znajdowało się wyobrażenie Maryi w formie ikony.

Niektóre klasztory kultywują i w obecnych czasach piękne tradycje sztuki ikonograficznej.