Formacja
Z modlitwy czerpał siły i ponaglenia, by dzielić się z innymi swoim "ubóstwem": własną porcją chleba, koszulą, a gdy i tego brakowało, obdarzał potrzebującego sercem i uśmiechem. Nie szukał ani nie znajdował dla swej modlitwy sprzyjających jej warunków (...)
Poświęcenie całego swego życia Bogu na całopalną ofiarę stanowi z jednej strony uwieńczenie jego duchowej drogi, ale z drugiej światło i siłę do miłości bliźniego. Wstąpienie do Karmelu oznacza niewątpliwie wyraz całkowitej przynależności do Boga, ale jego oddania się Bogu nie należy zacieśniać tylko do okresu życia w Karmelu. Jak on osobiście rozumiał całkowite poświęcenie się Bogu? Mówi o tym m.in. w jednej z konferencji do (...)
Powyższe treści wzmocnione zostały przez św. Rafała poprzez wizję Kościoła jako apokaliptycznej świątyni, jako zgromadzenia wiernych nie w budynku z cegły lub drzewa, lecz jako przybytek Boży, przed stolicą Pana Jezusa, który przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Sądzimy, że takie ukierunkowanie miała także mariologia św. Rafała Kalinowskiego. Jego życie maryjne i jego apostolstwo maryjne, tworzące jego duchowość maryjną, nie zatrzymują się na postaci Maryi, ale za Jej pośrednictwem prowadzą do Chrystusa, żyjącego i działającego w Kościele, Jego Mistycznym Ciele.
Trzeba go było widzieć przy ołtarzu, jak odprawiał ofiarę Mszy św. Co za skupienie, przejęcie się, zdawało się, że widzi tajemnicę, jaką w tej chwili sprawuje. Jakie uszanowanie, miłość w rozdawaniu Komunii św. Żywa wiara odsłania mu tajemnice Boże. Przynosił do ołtarza duszę przygotowaną do łask, jakie otrzymywał swoją wiernością.